Hallo iedereen,
Alvorens je het een en het ander in een valies gaat proppen, moet je natuurlijk vooraf weten of je naar warme of iets koudere oorden vertrekt. Een kwestie van al die bikini's en die topjes die je wil meenemen. Awel, we zullen het kunnen vergeten.We halen ons vellefrakken, ons onderbroeken met lange pijpen en ons geitewollen sokken uit de kast.
Het weerbericht voorspelt immers voor de komende dagen : lage temperaturen, bewolking, kans op neerslag en een westenwindje. Op dinsdag 24/5 zou de temperatuur niet boven de 11° stijgen. Excellent dus voor ons Ventouzen hun uitdaging. Minder goed voor diegenen die op zoek waren naar rust en vertier aan de rand van het zwembad.
Maar kom, we mogen niet te egoïstisch zijn. Het is daarvoor het moment niet.
Terwijl onzen Armand forfait geeft, onzen Hans en de Patrick hun training aan een gezapig tempo afmalen (toch nog 10 km/u), is er tussen de Ventouzen toch nog ene die een liederlijk leventje blijft slijten. Je zal het niet geloven, maar 't is verdorie da pocketmodelleken. Als ge het allemaal gelezen krijgt, zijt ge al dapper, want kijk hoe dat Duracelleken haar weekend doorkomt :
-Zaterdagmorgen doet ze 32 km heuvelkes op de Schettenberg.
-In de namiddag haspelt ze om 2 uur een optreden af op de Grote Markt (met de fitness van RPM). De reportage hebben jullie tegoed!
-'s Avonds heeft ze een feestje van de oud-scouts..."ach, 't was een schoon uur als we thuis waren. Om half 3 in ons bed".
-Zondag alweer iets op het programma : een Schlagerfestival. Weeral laat in haar bed. Is ze bovennatuurlijk? We beginnen zo te vermoeden van wel. Haar verhalen laten de meest geoefende lopers versteld staan.
Als ik ons Anne-Marieken bezig hoor, denk ik onmiddellijk aan da lieken : "I believe in miracles since you came along, you sexy thing". Het is gek, maar dat heb ik alleen bij haar.
Bij Hans denk ik zo meer aan iets gelijk "Top of the world" (Such a feeling is coming over me. There is a wonder in almost everything a see. Not a cloud in the sky. Got the sun in my eyes. And I won't be surprised, if it's a dream:
I'm on the Top of The World) van de Carpenters.
Onzen Armand roept -begrijpelijkerwijs - de volgende song in mij op : "Mamma mia here he comes again" van Abba.
Bij de Gino, daar past dan weer meer zoiets bij als : "Every breath you take, Every move you make, Every bond you break; Every step you take I'll be watching you".(The Police)
Pascal dat is zonder twijfel de man van "Ain't no mountain high enough, ain't no river ..." van Diana Ross.
Blijft nog het duo Kris/Patrick. Daar zou ik het volgende bij denken :
Voor Kris : Bobbejaan klimt die berg, zo haastig en zo lustig....
Voor Patrick : Als marktkramer ben ik geboren..
Maar dat zijn liekens die niet meer van dezen tijd zijn, naar 't schijnt
Dus vervang ik ze door iets anders, bvb :
Voor Kris : You're the devil in disguise (Elvis)
Voor Patrick : Together we're strong...(Mireille Mathieu, ook al niet meer van de jongste)
Wàt ook hun temperament is :
ze staan er voor
en ze moeten erdoor...
Succes mannen!
Zoignapken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten