Week 43 ... de terugval ... het "zwarte gat" of hoe men het kan noemen

Afgelopen week was inderdaad een rare week voor de marathonventousekes. Ieder van ons heeft zijn week naar eigen goeddunken ingevuld : ons Duracelleken heeft onmiddellijk haar activiteiten in de fitnessclub terug opgenomen; ons Duvelken heeft wegens last in de hamstrings de vrijdagtraining aan zich voorbij laten gaan; ons Krollekopken en ikzelf hebben om professionele redenen ook een training gemist.

Wanneer ik naar de verhalen luister, merk ik dat ieder van ons op maandag vooral last heeft gehad van de dijspieren en dat traplopen - vooral bij het afdalen - een behoorlijk lastige, soms pijnlijke bedoening is geweest. Op de momenten dat men in beweging was, had men geen last of pijnlijk gevoel in de spieren.

In elk geval het doet raar. Opeens is er geen doel meer. Niemand weet onmiddellijk hoe het verder moet, wat zal onze volgende uitdaging zijn. Nog steeds zijn de meningen verdeeld, de Ventousekes zijn er nog niet volledig uit.

Ons Krollekopken ziet het in elk geval zitten om in januari 2014 naar Olne te trekken om er het "Klavertje Vier" te lopen. Ik ben ook voorstander van dit idee, het is meteen ook een goede aanloop naar de voorbereiding van ons volgende "Mont Ventoux" project. Ons Duracelleken en ons Duvelken houden voorlopig de boot nog wat af. Ons Tientjen en ons Bacchusken moeten ook nog warm gemaakt worden voor deze uitdaging. Ons Peiresaucisken zal als ervaringsdeskundige zijn advies moeten geven tijdens een van de volgende Ventousekes Bergtoppenraden.

Wordt zeer zeker vervolgd ...

 

Uitsmijter

 

Zoals iedereen van ons weet kan het wat een tijdje duren voor het startschot wordt gegeven bij een wedstrijd. Het komt er dan opaan om de spieren warm te houden, iedereen neemt hiervoor zijn eigen voorbereiding (plastiek zak, versleten t-shirt of trui, ...). Ons Duvelken heeft in Amsterdam voor een heel origineel - maar tevens erg opzichtig - outfit gekozen :

 

 

Fluo gele overall met piratenbroek (merk Electrabel)

Als oriëntatiepunt kan het wel tellen en is zeker niet te missen

 

 

Voor diegenen die eraan denken om de marathon van Amsterdam volgend jaar te lopen, alvast het parcours :

 

Het mooie, maar niet te onderschatten parcours

 

 

Voor de boekjes en voor het nageslacht :

 

Het marathondiploma

Het officiële marathon t-shirt + de medaille

 

 

 

 

TCS Amsterdam Marathon 2012 - zondag 21/10/2012 ... D-day

06u40 - In kamer 406 gaat het alarm af. Ons Krollekopken en ikzelf komen in actie en beginnen alle spullen klaar te nemen voor de marathon die wij straks moeten lopen.

07u30 - Ons Duracelleken en ons Duvelken zitten al in het restaurant van het hotel voor het ontbijt. Ons Krollekopken neemt wat eitjes met rijst, ons Duvelken is brood met honing aan het eten en ons Duracelleken heeft verschillende broodjes met beleg op haar bordje liggen. Ikzelf neem een croissant met confituur omdat ik op de kamer al een shake heb gedronken.

08u30 - De marathonventousekes vertrekken te voet naar het Olympisch Stadion voor de start van de marathon. Een kwartiertje voor de start komen wij in het Olympisch Stadion aan. Nadat wij onze tas met droge kleren in bewaring hebben gegeven, gaan wij samen naar onze startbox. Alle vier zijn wij onder de indruk van het stadion, de muziek, de toeschouwers en het grote aantal deelnemers die - net zoals wij - allemaal deel uit maken van dit grootse gebeuren.

09u30 - Het startschot wordt gegeven. De marathon is op gang geschoten, de deelnemers vertrekken. Op een groot televisiescherm zien wij de massa in beweging komen, ons vak staat voorlopig nog stil. Het is vrij kil en er staat behoorlijk wat wind. Langzaam zet ons vak zich in beweging richting startlijn. Omdat ons Krollekopken, ons Duracelleken en ikzelf nog even moeten plassen laten wij verschillende deelnemers van het laatste startvak voorgaan.

09u45 - Met z'n vieren overschrijden wij de startlijn. De hartslagmeters worden ingedrukt. Onder het applaus van de toeschouwers verlaten wij het Olympisch Stadion voor een nieuw en onbekend avontuur.

Bij het eerste kilometerpunt blijkt dat wij reeds onder de vooropgestelde 6min/km zitten. Ons Duvelken vreest dat wij ons gaan opbranden wanneer wij niet vertragen. Ons Duracelleken blijft echter haar tempo aanhouden, in eerste instantie blijf ik bij haar. Na een drietal kilometer merk ik dat ons Duvelken en ons Krollekopken hun eigen tempo lopen en op zo'n twintig meter volgen. Ik vrees het tempo van ons Duracelleken niet vol te kunnen houden en beslis om wat te vertragen. Bij het trager lopen heb ik echter geen goed gevoel waardoor ik na goed vijf kilometer toch besluit om het iets hogere tempo opnieuw te gaan lopen. Ons Duvelken en ons Krollekopken volgen ondertussen op een goede vijftig meter.

Aan de bevoorradingspost van 15km dien ik een plaspauze te houden. Tijdens het plassen zie ik ons Duvelken en ons Krollekopken de bevoorradingspost voorbij lopen. Ik besluit hen achterna te gaan en hen gezelschap te houden. Na 1km achtervolgen sluit ik bij hen aan. Ons Krollekopken is heel wat praatzamer dan ons Duvelken, beiden geven wel te kennen dat voorlopig alles loopt zoals gepland.
Op dat moment lopen wij langsheen de Amstel. Er staat een sterke zijwind, gelukkig betreft het geen echte kopwind. In elk geval tracht ik zoveel mogelijk van de omgeving te genieten. Op het water varen enkele kleine boten waarop artiesten en/of dj's voor de nodige ambience zorgen. Aan de overzijde zien wij de andere lopers lopen die het keerpunt richting Amsterdam al hebben genomen.
Bij de bevoorradingspost op 20km meldt ons Duvelken dat hij ook een plaspauze gaat houden. Ons Krollekopken en ikzelf besluiten hierop wat gas terug te nemen zodat ons Duvelken na zijn plaspauze opnieuw snel kan aanpikken. Even voor half wedstrijd geeft ons Duvelken aan dat ik mijn eigen tempo mag lopen, hij blijft in het gezelschap van ons Krollekopken. Op dat ogenblik loop ik opnieuw zo'n vijftig meter voor hen uit. Even verderop lopen wij het spandoek 21,1km voorbij, wij zijn halfweg wedstrijd. Met dezelfde drive zetten wij het laatste deel van de marathon in.
Zonder het te beseffen passeert kilometer 30, vanaf dit moment begint de waakzaamheid voor het ventje met de hamer op te dagen. Wanneer de kilometers vervolgens vorderen en ik merk dat mijn kilometertijden onder tussen de 5min50 en de 6min blijven weet ik dat hij mij nog niet te pakken heeft. Ik betrap er mij wel op dat ik steeds vaker de nog resterende afstand vergelijk met de rondjes in het stadspark ... nog zover en ik ben er.
Wanneer ik voor de laatste maal het Vondelpark in loop wordt de last en de pijn in de dijspieren goed voelbaar. Ik krijg ook hinder van steken in het middenrif. Door wat meer aandacht aan mijn ademhaling te besteden krijg ik de steken opnieuw onder controle. Ondertussen blijft het Hollandse publiek gul met het roepen van aanmoedigingen.
Vanaf kilometer 40 is de pijn in de dijspieren constant, versnellen zit er niet meer in. Mijn kilometertijd stijgt naar 6min07. Ik slaag er in mijn ritme aan te houden en kan de pijn verbijten. Even later passeer ik het spandoek van de laatste kilometer. De toeschouwers staan enkele rijen dik en stuwen elke loper vooruit richting Olympisch Stadion.
Wanneer ik het Olypisch Stadion binnenloop merk ik ons Duracelleken op. Luidkeels moedigt zij mij aan om door te zetten. Geëmotioneerd loopt ons Pluchken Teddy na 4u11min02sec de finishlijn over. Ik heb het gehaald, mijn eerste marathon zit erop. Wanneer ons Duracelleken samen met mij het Olympisch Stadion verlaat om onze droge kleding te gaan aandoen, komt ons Duvelken het Olympisch Stadion binnen gelopen. Wij moedigen hem nog even aan, ons Krollekopken kunnen wij nog niet opmerken tussen de vele deelnemers die hun marathon aan het beëindigen zijn.
14u30 - Alle Ventousekes hebben hun doel bereikt. Ons Duracelleken heeft er 4u02min25sec overgedaan, ons Duvelken 4u19min56sec en ons Krollekopken 4u21min11sec. Voor ons Duracelleken en ons Duvelken was de eerste reactie : dit was de eerste en ook de laatste. Ons Krollekopken en ikzelf waren iets genuanceerder een tweede blijft voor ons steeds bespreekbaar, wel zou het een najaars marathon moeten zijn omdat de trainingen dan in betere weersomstandigheden kunnen gebeuren.
15u30 - Terug in het hotel kunnen wij samen met enkele andere lopers douchen in een kamer die door de uitbater van het hotel gratis ter beschikking wordt gesteld. Wij kunnen dit erg waarderen en zijn de uitbater hier ook heel dankbaar voor.
17u30 - Nadat iedereen zich wat heeft opgefrist laden wij de auto voor de terugreis. Eerst nog even iets warms eten bij de Italiaan even verderop.

Bij de Italiaan even pronken met onze medaille

20u15 - Aanvang van de terugreis richting België. Op de terugweg wordt het duidelijk dat een tweede marathon ook bespreekbaar is geworden voor ons Duvelken, ons Duracelleken twijfelt nog steeds.
22u30 - De marathonventousekes zijn terug thuis. Onze missie is volbracht, wij hebben ons doel bereikt en wij hebben deze tot een goed einde gebracht. Yes ... we did it!!!

Weetjes ...

Wie ons regelmatig volgt weet dat zowel ons Peiresaucisken, als ons Bacchusken iets hebben met Frankrijk, meer bepaald de Provence. Ons Peiresaucisken heeft er een bloeiende boetiek voor herenkleding onder zijn eigen naam en ons Bacchusken heeft een straat in Faucon die naar hem is genoemd.

Afgelopen weekend hebben de marathonventousekes in Amsterdam enkele kleinigheden ontdekt met betrekking tot ons Duvelken. Voor ons Duvelken was deze ontdekking ook een openbaring.
Zo zijn wij erachter gekomen dat ons Duvelken eigenaar is van een tea-room  onder zijn eigen naam, alsook dat hij in Amsterdam een neef heeft wonen die een eigen fruit- en groentenzaak heeft.
De volgende beelden spreken voor zich :

De vrachtwagen van de neef van ons Duvelken

Ons Duvelken gaat even informeren hoe het met de business gesteld is in zijn tea-room

 

 

Trainingsweek 11 - Tweede recuperatieweek ... de laatste voorbereidingen ...

Op dinsdag 16/10/2012 is een laatste lichte intervaltraining voorzien. Omdat het al een tijdje geleden is dat ik naar mijn meter in Smetlede ben gelopen, besluit ik om mijn oude gewoonte te hernemen en naar Smetlede te lopen. Ik loop de 9,75km in een goede 57min. Mijn meter is blij om mij nog eens te zien. Wanneer ik naar huis ga wenst zij de andere marathonventousekes en mijzelf het allerbeste voor de marathon van Amsterdam aanstaande zondag.

Op woensdag 17/10/2012 is alleen ons Krollekopken, ons Liesbeth, onzen André en onzen Gurt van de partij. Ons Duvelken heeft afgemeld wegens nog steeds hinder in de dijspier. Hij wenst uit voorzorg thuis te blijven om de dijspier te laten rusten.

Ons Krollekopken en ikzelf gaan één grote toer lopen, de anderen beslissen om twee toeren te lopen. Na 5,61km en 37min zetten wij een punt achter onze voorbereiding voor de marathon van Amsterdam van zondag 21/10/2012.

Op vrijdag 19/10/2012 spreken de marathonventousekes samen met hun wederhelften af in het Apostelken voor een laatste bijeenkomst voor ons vertrek. Tijdens het nuttigen van een lekkere spaghetti maken wij de laatste afspraken.

Zaterdag 20/10/2012 om 13u40 vertrek ik thuis om eerst ons Duvelken, vervolgens ons Duracelleken en dan ons Krollekopken bij hen thuis af te halen. Na een lange, doch vlotte reis van iets meer dan 200km komen wij omstreeks 16u45 in Amsterdam aan.

Eerst gaan wij in de Zuiderhallen onze nummers ophalen. De Hollanders bezorgen ons een eerste schok wanneer blijkt dat er iets mis zou zijn met onze inschrijvingen. Wij moeten met z'n allen naar de helpdesk. Bij de inschrijving hebben wij een arrangement gevraagd waarbij ook het hotel was inbegrepen. Blijkbaar is dit een apparte firma en moet er iets fout zijn gelopen tussen de organisatie en deze firma. Aan de helpdesk vernemen wij uiteindelijk dat het allemaal in orde is en krijgen wij onze nummers. Vervolgens brengen wij ook nog een bezoekje aan het Expo. De marathonventousekes zijn even onder de indruk van het Olympisch Stadion ... de plaats van gebeuren morgenvroeg.

Nadien gaan wij naar ons hotelletje, omstreeks 19u00 checken wij in. Ons Duvelken en ons Duracelleken delen kamer 306, ons Krollekopken en ikzelf delen kamer 406. Nadat wij geïnstalleerd zijn gaan wij nog snel op zoek naar een goed restaurantje in de buurt voor een lekkere pastamaaltijd. Omdat de Italiaan volzet is moeten wij noodgedwongen een ander restaurant kiezen. Wij hebben dan maar voor een menu met rijst gekozen, in elk geval het heeft gesmaakt. Iets over 22u00 waren wij terug op de kamer en konden wij onder de wol kruipen. Morgen is het trouwens vroeg uit de veren voor de grote dag.

Trainingsweek 10 ... Eerste recuperatieweek

Verschillende marathonlopers van Alva en onze trainers hebben ons gewaarschuwd voor deze recuperatieweken. Deze recuperatieweken zijn echt wel nodig om ons lichaam te laten rusten na de voorbije zware trainingsweken en je krijgt net het gevoel dat je te weinig aan het trainen bent. Het is een dubbel gevoel : enerzijds heb je zoiets van ik train te weinig, anderzijds geeft je lichaam je echt die impulsen dat het even genoeg is geweest.

Dinsdag 09/10/2012 staat onze laatste serieuze intervaltraining op het programma. We moeten ondermeer 2 snelle 3km lopen. Ons Tientjen en onzen Patrick zijn ook van de partij en beslissen om de intervaltraining mee te lopen.

Ons Duvelken ziet het niet zitten om 2 maal 3km op de piste te lopen en stelt daarom voor om de intervaltraining op het parcours van ons toertje van 9km te lopen. Zo gezegd, zo gedaan.

Na 3 rustige kilometers beginnen wij eraan. De eerste snelle 3 kilometer lopen wij aan een tempo van 5,38min/km, gevolgd door 5,15min/km om te eindigen met een 5,03min/km. Na een rustig intermezzo van 1 kilometer is het weer zover. De tweede snelle 3 kilometer gaat nog harder dan de eerste met tempo's van 5,25min/km, gevolgd door 5,10min/km om af te sluiten in een 4,40min/km. Het uitlopen wordt serieus gedaan, desondanks loopt ons Tientjen de laatste kilometer alleen uit. Door een afwezigheid van enkele weken is de intervaltraining hem toch iets te zwaar uitgevallen. Het heeft ons echter veel deugd gedaan hem nog eens in ons midden te hebben tijdens de trainingen.

Door verplichtingen op het werk heb ik op woensdag 10/10/2012 de duurlooptraining van 10km niet kunnen meemaken. Als goede leerling heb ik gepland deze op donderdag tijdens mijn middagpauze te doen. Omdat de goesting ontbrak ben ik dan maar samen met enkele collega's in de fitness enkele spierversterkende oefeningskes gaan doen. Heb ik geluk gehad dat het goed is afgelopen. Drie dagen heb ik met spierpijn rondgelopen. Een geluk dat ik geen hinder heb ondervonden tijdens de looptrainingen die volgden.

Op vrijdag 12/10/2012 hebben wij onze duurlooptraining van 10km zoals gewoonlijk afgewerkt. 1u10min hebben wij over ons toertje gedaan. Ons Duvelken wist te melden dat hij lichte hinder ondervond in de rechter dijspier. Volgens hem is de snelle interval van afgelopen dinsdag de boosdoener.

Zondag 14/10/2012 zijn ons Duvelken, ons Krollekopken van de partij. Ons Peiresaucisken is samen met onzen Yves en ons Ilseken al van 09u00 van de partij in het stadspark en hij wacht ons aan de chalet op om samen de training verder af te werken. Na 16km en 1u35 komen wij terug aan de chalet aan.

Rest ons nog één weekje. De stress neemt toch een beetje toe. 

 

Trainingsweek 9 - de laatste loodjes ...

Omdat ik niet weet wat de gevolgen van mijn ziekte tijdens trainingsweek 8 op mijn conditie zijn, begin ik met een bang hartje aan trainingsweek 9.

Op dinsdag 02/10/2012 krijg ik van onzen Geert de raad om de intervaltraining te laten vallen en deze te vervangen door een rustige duurlooptraining. Ons Duvelken en ons Krollekopken zijn eveneens van de partij en zij doen plichtsbewust hun intervaltraining op de atletiekpiste. Ik besluit om mijn rustige duurlooptraining eveneens op de atletiekpiste af te werken zodat ik op de een of andere manier toch het gevoel heb samen met ons Duvelken en ons Krollekopken te trainen. Na 1u27 hebben wij 13,12km getraind.

Op woensdag 03/10/2012 zijn enkel ons Duvelken en ikzelf van de partij, wij worden bijgestaan door onzen Paul en onzen Hendrik. De weersomstandigheden zijn alles behalve, het regent dat het giet. Na een rustige en uiterst voorzichtige start slaat de motor aan. Aan een gemiddelde kilometertijd van 6min/km werken wij de verdere duurloop af, na goed 8km stopt onzen Hendrik zijn training. Wij zetten nog even dapper door. Na 1u25 hebben wij 13,91km aflegd.

Op vrijdag 05/10/2012 zijn enkel ons Duvelken, ons Krollekopken en ikzelf van de partij. Omdat wij beslissen de lange duurloop van zondag in het stadspark en de Osbroek te lopen, stemmen wij ons training hierop af.
Het is de bedoeling dat wij een parcours uitstippelen waardoor wij toch vlot kunnen lopen zonder te moeten vrezen voor natte voeten. Wij lopen een droog toertje van precies 9km, prachtig ook voor de duurloop van aanstaande zondag (precies 4 rondjes moeten wij afleggen om onze 36km rond te maken).
De sfeer zit onmiddellijk goed met zo'n meevaller, de gedachte van de af te leggen afstand kan hier geen verandering in brengen. Het is trouwens de laatste zware training voor onze eerste marathon. So what ... wij hebben er ook wel voor getraind. Wij geloven erin en wij zullen er binnen goed veertien dagen ook volledig voor gaan. Uiteindelijk lopen wij de 13,64km in 1u23min.
Zondag 07/10/2012 is het dan zover, vandaag zullen wij onze laatste grote test afleggen. Na vandaag zullen wij weten of al dat trainingslabeur wat heeft opgeleverd.
Om 08u30 verzamelen ons Duracelleken, ons Duvelken, ons Krollekopken en ikzelf aan de chalet. Onzen Paul is ook van de partij en zal een goede 16km meetrainen. Ons Peiresaucisken heeft laten weten dat hij pas om 09u30 van de partij zal zijn en dat hij dan zal aanpikken om het slot van onze training mee te lopen.
Het is een frisse start (+/- 5° Celcius), zowel ons Duracelleken en onzen Paul hebben spijt hun handschoenen niet bij te hebben. Na zo'n tweetal kilometer horen wij hen echter niet meer klagen, iedereen is duidelijk goed opgewarmd. Iedereen zijn moteurken is al goed op dreef zodat ook het tempo kan worden opgevoerd naar een kilometertijd van gemiddeld 6min/km.
Ons Krollekopken laat vrij snel weten dat hij wat last heeft met de luchtwegen. Zijn ademhaling verloopt niet zoals het hoort te zijn. Dapper houdt hij echter stand. Iedereen maakt van deze lange duurloop gebruik om een laatste check-up te maken van zijn bevoorradingsbehoeften (drank, gellekes, druivensuiker en power bars), alles passeert de revue.
Ons Duvelken houdt het bij zijn drankje om de 5km en een gelleken om ongeveer het uur. Ons Krollekopken wil om de 2km à 3km enkele slokjes water drinken en zal ook wat druivensuiker meenemen. Ons Duracelleken heeft wegens tijdsgebrek bij haar vertrek thuis geen drinken meegenomen, enkel wat druivensuiker. Ikzelf heb 4 kleine drankbiddons meegenomen en 4 gellekens.
Na ons eerste toertje van 9km sluit ons Peiresaucisken en ons Ilseken aan bij ons gezelschap. Ons Peiresaucisken zet hij zich resoluut aan de kop van het pelletonnetje, doch hij wordt onmiddellijk ter order geroepen door de marathonventousekes. Vervolgens worden de volgende kilometers afgewerkt aan het afgesproken tempo of ons vooropgestelde wedstrijdtempo (6min/km).
Ons Krollekopken en ons Peiresaucisken laten de laatste 4 kilometers aan zich voorbij gaan, samen met ons Duracelleken en ons Duvelken werk ik het laatste deel van de ronde af. Voor mijzelf is het echt aanhaken en doorbijten om bij mijn companen te kunnen blijven. Zowel ons Duracelleken, als ons Duvelken lopen vlot en soepel, er zijn weinig uitwendig zichtbare tekenen dat een van hen het moeilijk heeft.
Moe, voldaan en tevreden komen wij na 36 km terug aan de chalet aan, wij hebben er in totaal 3u32min over gedaan. Tijdens de après-run achteraf op het terras van de kantine zijn wij het er allemaal over eens : de marathonventousekes zijn er klaar voor. Amsterdam, here we come!!!  

Trainingsweek 8 - wegens ziekte een verloren week ...

De tweede van de drie zware trainingsweken wordt voor mijzelf een rampweek.

Op dinsdag 25/09/2012 gaan wij naar de chalet voor een lange intervaltraining. Sinds maandag sukkelen wij dan al met wat lichte keelpijn. Ons Krollekopken, ons Katia, ons Bacchusken en onzen Patrick zijn van de partij. Ons Krollekopken meldt dat ons Duvelken forfait geeft wegens keelpijn.

De lange intervaltraining verloopt zeer goed. Ik slaag erin om de 3 x 2000m af te werken met een gemiddelde snelheid van 12km/u. Ons Bacchusken had bij aanvang opmerkingen bij het tempo dat hijzelf aan de lage kant vond. Tijdens de laatste 2000m meldt hij dat hij zijn mening wou herzien omdat naar zijn mening de training uiteindelijk toch behoorlijk pittig was. Na 1u23 hebben wij uiteindelijk 13,14km afgelegd.

Op woensdag 26/09/2012 slaat het noodlot toe in de vorm van een verkoudheid van de bovenste luchtwegen. De huisarts velt een vrij zwaar oordeel : 4 dagen huisarrest om uit te zieken. Tegen zaterdag 29/09/2012 zijn de problemen met de bovenste luchtwegen zo goed als van de baan maar ... 's nachts krijg ik te maken met buikkrampen en buikloop. Door deze ziekteperikelen mis ik alvast 3 trainingen waaronder de lange duurloop van zondag 30/09/2012 (30km).

Ons Zoignapken is zo vriendelijk om mij op de hoogte te houden van de prestaties van de andere Ventousekes. Ons Duvelken heeft zowel de training van dinsdag en woensdag aan zich voorbij laten gaan wegens keelpijn, de andere trainingen heeft hij normaal afgewerkt. Ons Duracelleken heeft behalve de training van dinsdag 25/09/2012 alle andere trainingen meegedaan, ons Krollekopken heeft als enige alle trainingen van trainingsweek 8 afgewerkt.  

Trainingsweek 7 : de eerste van de drie zwaarste weken ...

Dinsdag, 18/09/2012, zijn ons Duvelken en ons Krollekopken de eerste van onze drie zwaarste trainingsweken gestart met een niet te versmaden intervalletje : 3km inlopen, vervolgens 1600m-1200m-1600m-1200m (tussendoor 600m-400m-600m joggen) en afsluiten met 3km uitlopen. Ikzelf heb wegens verplichtingen op het werk met spijt in het hart forfait moeten geven voor deze intervaltraining.

Woensdag, 19/09/2012, ons Duvelken, ons Krollekopken, ons Liesbet en onzen Gurt zijn van de partij voor een duurlooptraining van 14km. Ikzelf verkies om de intervaltraining alsnog af te werken. In het eerste deel van de intervaltraining werk ik de rondjes (400m) af in een tempo gelegen net boven de 2min. In het tweede gedeelte ligt mijn tempo per rondje beneden iets beneden de 2min. Op het ogenblik dat ik aan mijn laatste 3km uitlopen begin kom ik aan de spiegelvijver de collega's tegen die hun laatste toertje pas begonnen zijn. Ik loop even met hen mee maar laat hen gaan omdat hun tempo te hoog ligt. Moe maar voldaan kom ik aan de chalet aan, ik ben blij dat ik uiteindelijk toch voor de intervaltraining heb gekozen.

Vrijdag, 21/09/2012, staat er 15km op het menu of met andere woorden : 1 grote toer (stadspark + sportvelden + osbroek) en 1 gewone toer (stadspark + sportvelden). Ons Duracelleken, ons Duvelken, ons Liesbet, ons Gurtjen, ons Katia en onzen Patrick zijn van de partij. Ons Duracelleken en ons Duvelken geven het tempo aan dit wil zeggen met kilometertijden gelegen tussen 6min en 6min15. Ons Liesbet die steeds klaagt over het snelle tempo volgt gedwee terwijl ze ondertussen er lustig op los kletst met ons Katia. Na 1u32 beëindigen wij tevreden onze training.

Zondag, 23/09/2012, ons Duvelken komt mij om 08u20 afhalen. Samen rijden wij naar de chalet voor een training van 25km (2 grote toeren + 1 gewone toer). Ons Duracelleken, ons Liesbet en ons Krollekopken geven forfait, zij zullen de training in de namiddag afwerken. Om 08u45 vatten wij de lange duurloop aan. Ondanks de stijve spieren in de aanvangskilometer hebben wij vrij snel het goede tempo te pakken. De kilometertijden variëren gedurende de duurloop tussen 6min en 6min30, geen enkele maal duiken wij onder 6min. Vermoeid komen wij na 2u41 terug aan de chalet aan, wij voelen onze dijspieren goed. Wij zijn blij dat wij de training in de ochtend afgewerkt hebben want het weer is duidelijk aan het veranderen, het is frisser geworden en er staat ondertussen meer wind. Wij beklagen de anderen die besloten hebben om hun duurloop in de namiddag af te werken, de weersomstandigheden zullen voor hen beslist veel guurder zijn dan dat ze voor ons zijn geweest.

's Middags verneem ik van ons Duracelleken dat zij samen met ons Liesbet 20km heeft gelopen, na 2u hebben zij er de brui aan gegeven. Ons Krollekopken heeft de training aan zich voorbij laten gaan en heeft forfait gegeven.   

Trainingsweek 6 : maken wij wel voldoende kilometers ...

Dinsdag 11/09/2012 staat zoals elke week een intervaltraining (3km inlopen / 1200m-1000m-800m + tussenin 400m joggen / 3km uitlopen) op het programma.

Die dag heb ik tot 16u00 een opleiding te Turnhout. Tijdens de middagpauze breng ik alvast ons Duvelken en ons Krollekopken op de hoogte en vraag hen om de training eventueel te verlaten tot 18u30. De Antwerpse ring en de Kennedytunnel beslissen er echter anders over, omstreeks 19u00 kom ik aan de chalet aan. Op de atletiekpiste zie ik ons Duvelken en ons Krollekopken druk bezig met het afwerken van hun intervaltraining.

Ik start met de 3km inlopen, wanneer mijn toertje er bijna opzit sluiten ons Duvelken en ons Krollekopken zich bij mij aan. Ik verneem van hen dat zij het programma van de voorgaande week hebben gelopen omdat zij het programma onvoldoende hadden gememoriseerd.

Ik start op de atletiekpiste met de intervaltraining. Zoals de voorbije weken is het behoorlijk warm en is de zon van de partij. Het zweet krijg je er gratis bij. Voor ik het goed besef zit de intervaltraining op de atletiekpiste erop.

Alvorens met de 3km uitlopen te starten kan ik nog even afspreken met ons Duvelken en ons Krollekopken voor de volgende trainingen. De training van woensdag zal ik niet samen met hen kunnen doen wegens het verzekeren van de permanentiedienst. De training van vrijdag zal vervroegd moeten worden omdat ik 's avonds op dienst moet voor een actie.

Woensdag 12/09/2012 werk ik mijn training af onder de middag tussen 2 diensten door. In Hofstade loop ik een toertje van 12km in 1u23.

Via ons Zoignapken verneem ik dat ons Duvelken een beetje in paniek aan het geraken is wegens het kleine volume aan kilometers dat wij dienen te lopen. Hij vreest ervoor dat wij met nog zo'n zestal weken voor de boeg, wij tijdens de week onvoldoende kilometers maken. Hij stelt voor om op vrijdag 20km te lopen en op zondag 25km, zodat het verschil achteraf niet te groot is. De andere marathon Ventousekes hebben zich hierbij ook aangesloten, ikzelf heb er ook geen bezwaar tegen.

Vrijdag 14/09/2012 ben ik tegen 17u15 aan de chalet. Ons Duvelken en ons Krollekopken zijn opnieuw van de partij en hebben reeds de dreef op en af gelopen. Samen vatten wij de training van 20km aan, het is de bedoeling dat wij twee maal de grote toer (park + Osbroek) afwerken. Tijdens de training krijgen wij het gezelschap van onzen Patrick. Het was alweer een tijdje geleden dat wij hem nog eens hebben mogen begroeten. In elk geval het lopen heeft hij tijdens zijn afwezigheid duidelijk nog niet verleerd. Met ons vieren werken wij vlot de training af, er wordt afgesproken om de zondagtraining om 08u30 aan te vatten. Onzen Patrick laat weten dat hij ook van de partij zal zijn. Na 02u09 zit onze duurloop erop, iedereen kon zijn beenspieren goed voelen. Ja, het is opnieuw een tijdje geleden dat we nog eens zo'n afstand hebben gelopen. Ondanks deze kleine "feelings" is iedereen blij met de geleverde prestatie.

Zondag 16/09/2012 ben ik tijdig aan de chalet. Ons Duvelken, ons Krollekopken en ons Peiresaucisken zijn ook al aanwezig. Tijdens het klaarmaken voor het vertrek komen ook ons Duracelleken en onzen Patrick aan de chalet aan. Iedereen heeft er duidelijk zin in. De mannen van de marathon starten even voor ons voor hun duurloop van 30km, wij gaan er een duurloop van zo'n 25km van maken (2 x de grote toer + 1 x het park met de sportvelden).

Dankzij ons Peiresaucisken hebben wij vrij snel het juiste tempo te pakken. De eerste kilometers zijn dan ook voor we het goed en wel beseffen achter de rug. Ons Duracelleken zet zich naast ons Peiresaucisken en blijft daar voor de rest van de training zitten. Samen met ons Duvelken hou ik de kilometertijden in het oog. Opnieuw stellen wij vast dat onze hartslagmeters nog niet optimaal overeenkomen, verschillende keren zit er toch een verschil van enkele seconden op tussen beide kilometertijden.

Vanaf kilometer 17 krijgt ons Peiresaucisken het moeilijk, tijdens de laatste 5km moet hij definitief de rol lossen. Aan de spiegelvijver krijgt een visser bij het inhalen van zijn vangst, de volle aandacht van ons Peiresaucisken. Hij verplicht ons zelfs om zo geluidsloos mogelijk voorbij te lopen. Aan de ingang van het stadspark nemen wij afscheid van onzen Patrick die vanaf hier terug huiswaarts loopt. Met ons drieën maken wij onze 25km vol, allez 't is te zeggen ... Ik ben nog even moeten halthouden voor een "Dieter De Leuseken". Maar na 2u33 zat onze duurloop erop.

Samen hebben wij tijdens een terrasje nog even kunnen genieten van het zonnetje. Neen, wij hebben geen alcoholische dranken gedronken. Alleen ons Peiresaucisken heeft een Orvalium gedronken; de marathon Ventousekes hebben genoten van een vers soepken, een koffie en een aquarius. Serieus, ... zeg gerust maar dat wij het menen.  

  

 

Week 37 - De eerste vijf weken van de voorbereiding op de marathon van Amsterdam zijn achter de kiezen ...

Tijdens het avontuur van de Ventousekes in Frankrijk is ondermeer afgesproken om in 2012 als bijkomende uitdaging te trainen voor een marathon. Een goede zes weken terug is de beslissing gevallen en is er gekozen voor de marathon van Amsterdam op zondag 21/10/2012. Ja, de marathon van Eindhoven genoot de voorkeur maar omdat deze op de dag van de verkiezingen viel hebben wij voor die van Amsterdam een weekje later gekozen.

Op dinsdag 07/08/2012 zijn vijf Ventousekes - ons Duracelleken, ons Duvelken, ons Krollekopken, ons Peiresaucisken en ikzelf - gestart met het trainingsprogramma dat wij van onzen Georges om de veertien dagen ontvangen via mail.

Op zondag 02/09/2012 tijdens onze eerste marathonvergadering is de knoop doorgehakt en hebben wij ons definitief ingeschreven. Ons Duvelken had voor de gelegenheid zijn laptop meegebracht naar de vergadering en zodoende is er onmiddellijk online ingeschreven. Ons Peiresaucisken heeft uiteindelijk forfait moeten geven omdat ons Paparazzi Chantieken in de periode van de marathon van Amsterdam verplicht vakantie dient te nemen. Het koppel verkiest de zon boven een afbeulende marathon, ongelijk kunnen wij hen in elk geval niet geven.
De laatste tijd is het vrij pover wat de opkomst betreft tijdens de trainingen van de Ventousekes. Ons Tientjen stuurt al geruime tijd zijn kat, ons Peiresaucisken heeft de laatste trainingen op zondag ook aan zich laten voorbijgaan en ons Bacchusken is naar het Zuiden getrokken om de wijnoogst een van dichtbij mee te maken.
Wat vooral belangrijk is, is dat de marathon Ventousekes hun trainingsschema punctueel opvolgen. Het doet ons ook deugd dat we tijdens de trainingen het gezelschap krijgen van enkele getrouwe dames en heren : ons Zoignapken, ons Liesbeth, onzen Paul en ons Gurtjen. Zij dragen er toch steeds toe bij dat de training leuk is en vlot verloopt. En ja, zij durven er soms ook de pees opleggen.
Vanaf volgende week krijgen jullie exclusief het verslag van de laatste voorbereidingsweken voor de marathon van Amsterdam.

 

Week 22 ... het terug opnemen van de draad ... het hervatten van de trainingen

De Ventousekes hebben hun training op woensdag 30/05/2012 hervat. Ondergetekende heeft hiervoor forfait moeten geven wegens permanentie op het werk. Na mijn permanentie toch nog eens naar de chalet gereden om ons Zoignapken, ons Duracelleken, ons Duvelken en ons Krollekopken hun stretch oefeningen te zien doen na hun 10km training. Even later komen onzen Gurt en ons Liesbeth ook aan, zij hebben met hun beidjes nog een toertje extra gelopen. Ook ons Peiresaucisken en ons Paparazzi Chantieken zijn even langsgekomen om goeie dag te zeggen.

Op vrijdag 01/06/2012 is ons Zoignapken, ons Duracelleken, ons Liesbeth, onzen Gurt en ikzelf van de partij. De andere Ventousekes hebben op de een of andere reden forfait gegeven. Op een rustig tempo werken wij onze training van 9,52km af.

Voor mijzelf was het de eerste training na de Mont Ventoux, het doet toch even raar. Maar jongens wat was ik blij opnieuw samen te kunnen lopen met de vrienden ... zalig gewoon.

Zondag 03/06/2012 een dag om snel te vergeten. Wat een hondenweer! Net een zondvloed. Toch de beslissing genomen om mijn stoute (lees : loop-) schoenen aan te trekken en naar de chalet te rijden. Ik denk dat wij met z'n tienen de opwarming hebben gedaan onder de - gelet op de omstandigheden (+/- 24u in de weer geweest voor Alva, de activiteiten op 02/06/2012 en de versleten slasjenfoif) - deskundige leiding van onzen Geert. Geert, chapeau ... respect!

Na een eerste trage kilometer zijn ons Peiresaucisken, ons Ilseken en ikzelf een sneller tempo gaan lopen. De plassen worden al snel niet meer ontweken wegens te vermoeiend en niet vol te houden. Als echte waterkiekens komen wij na 1u17min terug aan de chalet aan, wij hebben ongeveer 12,92km gelopen. Ondanks het feit dat ik door en door nat ben, ben ik best tevreden over de training.

Nog even halthouden in de kantine om bij een lekkere, frisse ... Orvalium nieuwe afspraken te maken voor ondermeer de Livinusrun van 24/06/2012.

Uitsmijter :

Vorig jaar hebben de Ventousekes ontdekt dat ons Peiresaucisken in Carpentras een kledingszaak voor heren heeft.

Dit jaar maakt ons Duvelken bekend dat ons Peiresaucisken - van ridderlijke bloede - een Griekse neef heeft. Ons Duvelken heeft een foto van de beruchte neef genomen en op een t-shirt gezet. Volgens ons Duvelken zijn er duidelijk gelijkenissen met ons Peiresaucisken ... aan jullie om te oordelen.

Ook ons Bacchusken heeft blijkbaar een verleden in de Provence. Tijdens de verkenning van Faucon - waar de Ventousekes de laatste maal uithuizig zijn gaan eten - hebben de Ventousekes er een ware ontdekking gedaan. Ons Bacchusken had er zelf niet onmiddellijk een verklaring voor. De Ventousekes kunnen alleen maar zeggen dat men al een hele prestatie moet leveren om ... een straat naar je te laten noemen. Ons Bacchusken kreeg het duidelijk wel geregeld.

25-26/05/2012 ... de Ventousekes in luilekkerland ... aan alle mooie liedjes komt een einde ... terug thuis

25/05/2012 is voor de Ventousekes een rustdag geworden, niemand had nog behoefte om iets te doen of om ergens heen te gaan. Gewoon ... even niets doen en uitrusten, even bekomen van alle geleverde inspanningen gedurende de voorbije week.

Voor de ene betekende dit een lekker zonnebad aan het zwembad, voor de andere was het een uiltje vangen op bed in de slaapkamer. Iedereen had zo zijn eigen manier om tot rust te komen.

In de late namiddag zijn de Ventousekes ook gestart met het inpakken van de valiezen. Met weemoed worden alle spullen in de valiezen gestopt ... het weekje Provence is alweer voorbij. De tijd lijkt dit jaar sneller voorbij gevlogen te zijn dan vorig jaar ... of beelden wij ons dit alleen maar in? Raar, in elk geval.

's Avonds gaan wij voor een laatste maal samen gezellig tafelen in een leuk restaurantje "Le Laurier" te Faucon. Het restaurantje blijkt een voltreffer te zijn, het menu en de aangepaste wijnen zijn een schot in de roos. Echt waar, prachtig en heel lekker. Onze dank aan ons Bacchusken en ons Chouken voor deze keuze.

Le Laurier + voorgerecht

Op 26/05/2012 zijn de Ventousekes om 08u00 al goed in de weer met pakken want rond 09u30 is het vertrek richting België voorzien. Alle tassen en valiezen worden verzameld rond de ping-pong tafel zodat het laden van de auto's vlotjes verloopt.

De terugreis richting België verloopt al bij al nog vrij vlot. Rond Lyon hebben wij een half uurtje tijd verloren ingevolge een kleine "bouchon", verder zijn er geen problemen meer. Rond 21u00 komen wij in Aalst aan en is er het blije weerzien met de familie. Ons Poesken heeft nog voor een drankje en een knabbeltje gezorgd wat door de Ventousekes zeker geapprecieerd werd.

Moment de gloire : onze winnaar met zijn supporters

De mannen, de makkers ... Orvalium

De Ventousekes doeng voesj ... tot noaste joar.

24/05/2012 ... GR9 + GR4 Saint-Léger-du-Ventoux naar de Mont Ventoux ... de markt in Nyons ... een avondje uit

Net zoals gisteren hebben ons Krollekopken en ons Peiresaucisken ook vandaag voor een natuurwandeling gezorgd. Er staat een stevige wandeling op het programma die gaat vanuit Saint-Léger-du-Ventoux via de GR9  en de GR4 naar de top van de Mont Ventoux. Jawel, de Ventousekes gaan de Kale berg voor een tweede maal binnen de week bedwingen.

Ons Duracelleken is voor deze natuurwandeling in het gezelschap van ons Bacchusken, ons Duvelken, ons Krollekopken, ons Peiresaucisken en ikzelf. Om 10u30 vatten wij even buiten Saint-Léger-du-Ventoux de wandeling aan. Het belooft een zware tocht te worden : de zon is opnieuw van de partij en er staat weinig wind.

Tijdens onze wandeling op de flanken van de Mont Ventoux hebben de Ventousekes voor de tweede dag op rij kunnen genieten van hele mooie panoramische verzichten, alsook van de plaatselijk fauna. Een groot deel van de wandeling hebben wij in de schaduw van het bos kunnen maken waardoor de temperatuur al bij al nog heel goed is meegevallen.

De vallei en de flanken van de Mont Ventoux

De Franse Alpen

De Mont Ventoux

Het grootste gedeelte van de beklimming hebben wij gedaan via een éénmans wandelpad dat af en toe moeilijk te bewandelen was.

Na de middagpauze zijn ons Duracelleken en ikzelf het best uit de startblokken geschoten. De andere Ventousekes kunnen het strakke tempo niet aan en moeten de rol lossen. Na een mooie, toch niet te onderschatten tocht bereiken ons Duracelleken en ikzelf na 3u20 het weerstation op de Mont Ventoux. Een twintigtal minuten later zijn ook ons Bacchusken, ons Duvelken, ons Krollekopken en ons Peiresaucisken boven.

Na een verfrissende pint in de plaatselijke herberg komt ons Tientjen ons ophalen met het busje en kunnen wij de auto van ons Duracelleken ophalen in Saint-Léger-du-Ventoux.

De thuisblijvers - ons Anneken, ons Chouken, ons Cindieken, ons Philomène en ons Zoignapken - zijn onder toezicht van ons Tientjen naar Nyons om een de markt te bezoeken. Volgens de reisverslagen is het een grote markt met vele pleintjes. De temperatuur was ook niet te versmaden : 32°C. Iedereen was zeer enthousiast over deze uitstap.

De wekelijkse markt te Nyons bij 32°C

Tijdens de afwezigheid van de Ventousekes heeft ons Chouken voor 's avonds een tafel gereserveerd in het prachtige restaurantje Le Girocèdre te Puyméras. In een mooie omkadering hebben wij genoten van lekkere gerechten. Het  was lekker en het heeft gesmaakt, een aanrader!

Menu Le Girocèdre

Niet iedereen is vandaag ongeschonden uit de strijd gekomen, ook de kampioen kan eens pech hebben :

De blaren op de hoeven van ons Peiresaucisken

23/05/2012 ... GR91 + GR9 van St. Léger du Ventoux naar Brantes en terug

Ons Krollekopken en ons Peiresaucisken hebben voor vandaag een korte wandeling van zo'n 16,5km uitgewerkt en gepland. Het is in feite een voortzetting van onze spectaculaire waterwandeling langsheen de Toulourenc van vorig jaar, dit maal zonder water wel te verstaan.

De weergoden zijn ons na 3 dagen goed gezind, bij het ontwaken kunnen wij onmiddellijk een azuur blauwe hemel waarnemen met hier en daar een wit wolkje.  Het weerstation van de Mont Ventoux is opnieuw goed waarneembaar van op het terras.

Omstreeks 10u30 zijn ons Bacchusken, ons Chouken, ons Duracelleken, ons Duvelken, ons Krollekopken, ons Peiresaucisken, ons Tientjen, ons Zoignapken en ikzelf vanuit St. Léger du Ventoux vertrokken richting Brantes via de GR91.

Eens wij de grote baan verlaten en via het onverharde pad de natuur intrekken is het opnieuw genieten van de flora en de panoramische vergezichten. Enerzijds heeft men een mooi zicht over de vallei van de Toulourenc en anderzijds is de Mont Ventoux nooit veraf.

Vallei Toulourenc + flank van de Mont Ventoux 

Plaatselijke flora

Halverwege de wandeling bereiken wij het dorpje Brantes. Wat vele toeristische gidsen niet weten, doch de Ventousekes vandaag hebben ontdekt is dat Brantes in de toekomst een bedevaartsoord zal worden voor elke Alvalieter en wel om volgende reden :

Hier houden wij een korte pauze en drinken wij in de plaatselijke herberg een welverdiende frisdrank. Na een korte verkenning van het dorpje nuttigen wij onze picknick bestaande uit een stukje stokbrood, wat saucisse van de plaatselijke beenhouwer of een sneetje jonge kaas. Tijdens onze middagpauze ontdekt ons Bacchusken een brasserie waar men verse ijskreem kan eten. De Ventousekes zijn onmiddellijk akkoord om een ijsje te nuttigen alvorens de wandeling verder te zetten richting St. Léger du Ventoux. 

De terugtocht verloopt even vlot als de heenreis. De Ventousekes bevinden zich duidelijk op geliefkoosd terrein. Hoe steiler, hoe liever. Net zoals vorig jaar kunnen de Ventousekes het ook dit jaar niet laten om even een bezoekje te brengen aan de Toulourenc. De Ventousekes houden duidelijk niet alleen van lopen.

De waterpret wordt bij thuiskomst in het zwembad voortgezet.

Het avondeten belooft ook spectaculair te worden dankzij de goede zorgen van ons Anneken, ons Cindieken en ons Philomène, met name ... gourmet. Lekker!

22/05/2012 ... de markt van Vaison-la-Romaine ... wijndegustatie

De dag is opnieuw grijs en regenachtig gestart. Ondanks het feit dat het zachtjes regent, valt de temperatuur (+/- 15°C).

Na het uitgebreide ontbijt zijn de Ventousekes met z'n allen - met uitzondering van ons Duracelleken - richting Vaison-la-Romaine gereden om daar de wekelijkse markt te bezoeken. In tegenstelling tot het markt gebeuren in de vakantie staan er veel minder kraampjes. Er zijn ook duidelijk veel minder bezoekers.

Na de markt, het bezichtigen van het Middeleeuwse stadsgedeelte en de Romeinse site, kan een bezoek aan een terrasje niet ontbreken.

Middeleeuws stadsgedeelte

Openbare toiletten - Romeinse site

Na het terrasje splitst de groep zich op : ons Zoignapken, ons Cindieken, ons Philomène, ons Peiresaucisken en ons Krollekopken keren terug huiswaarts; ons Bacchusken, ons Anneken, ons Chouken, ons Duvelken, ons Tientjen en ikzelf trekken er op uit voor een wijndegustatie te Rasteau, Baumes-de-Venise en Caromb. Het busje van de laatste groep is bij aankomst in Mollans-sûr-Ouvèze opnieuw goed geladen.

Volgens meteo France zal vanaf morgen het weer beter worden. De temperatuur gaat de hoogte in en het zal voor de komende dagen droog blijven. De Ventousekes hebben in elk geval nog verschillende uitstapjes gepland.

The Sequel ... D-Day ... een heroïsche strijd op de flanken van de Kale Berg

Maandag 21/05/2012 wordt met stip de belangrijkste dag in de annalen van de Ventousekes. Om 08u00 neemt de dag een rustige start, ondanks de regen valt de temperatuur nog vrij goed mee. Vanop het terras zien wij de Mont Ventoux liggen, gehuld in een grijs dik wolkendek.

Aan de ontbijttafel wordt beslist om de uitdaging toch aan te gaan en om tegen de middag de Kale Berg op te lopen. Ons Duvelken maakt zelf zijn portie volkoren spaghetti klaar, ikzelf ga voor een portie havermoutpap met chocolade korrels. De andere Ventousekes houden het bij een gewone boterham met confituur of choco. Er wordt afgesproken om tegen 11u00 te vertrekken richting Malaucène.

Net voor het vertrek wordt het duidelijk dat deze sequel een echte battle gaat worden tussen de Ventousekes van 't stad en het Ventouseke van 't dorp. De sfeer blijft desondanks ontspannen en gezellig. Ons Duvelken en ons Peiresaucisken zijn zonder meer gedegen concurrenten van elkaar, beiden laten geen gelegenheid voorbij gaan om dit duidelijk te maken.

Omstreeks 12u00 zijn de Ventousekes klaar voor het vertrek. Iedereen ziet het zitten, zelfs met de vingers in de neus.

Wat de drijfveer voor de Ventousekes is om deze battle of deze uitdaging aan te gaan is voor de volgers van het blog misschien wel duidelijk. Voor diegenen die niet mee zijn, zal volgende foto meer duidelijkheid geven.

Tijdens de beklimming hebben wij opnieuw kunnen rekenen op een zeer enthousiast en gedreven team van helpers. Veel dank gaat uit naar ons Anneken, ons Chouken, ons Cindieken, ons Philomène, ons Zoignapken en ons Tientjen. Sommige helpers waren soms iets te gedreven bezig, zoals volgende foto mooi illustreert. Ons Duvelken was door deze daad wel even het Noorden kwijt.

Het was nog geen 15u00 toen de top drie de eindstreep, in niet bijzonder goede weersomstandigheden, had overschreden. Ons Peiresaucisken - het Ventouseke van 't dorp - mag zich triomfator van de sequel noemen. Hij gaat ons Duracelleken - winnaar van de eerste editie - voor en ons Duvelken - de uitdager. Hierna enkele sfeerbeelden van de aankomst van de top drie.

Ons Peiresaucisken heeft zijn overwinning dik verdiend, hij mag zich zeer zeker outen als triomfator. Hij heeft samen met de Ventousekes de trainingen meegemaakt als voorbereiding op deze uitdaging. Ook aan het sportdieet heeft hij zich strikt gehouden, met duidelijk gewichtsverlies tot gevolg.

Maar de ware reden van de overwinning van ons Peiresaucisken moet echter wel in het spirituele gezocht worden. Hij is de enige geweest die in Buis-les-Baronnies met een schietgebedje de hulp heeft ingeroepen van de Heilige Sint Joseph.

Voor het nemen van de persfoto's achteraf hebben wij beroep moeten doen op enkele Japanners die op de top zijn langs gekomen. De top van de Mont Ventoux was dit jaar echt desolaat, tijdens de beklimming zijn ons amper 3 wielrenners voorbij gereden.

Voor de annalen zijn dit de uitslagen van de gladiatoren die de uitdaging zijn aangegaan :

Eindtijd : 2u46min

Eindtijd : 2u49min

Eindtijd : 2u52min

Eindtijd : 2u59min

Eindtijd : 3u07min

Eindtijd : 3u19min

Eenmaal thuis hebben wij ons tegoed gedaan aan een frisse Orvalium en een lekkere maaltijd ons geserveerd door het keukenteam. De lekkere malse biefstuk met gebakken aardappeltjes en diverse verse groentjes hebben ons gesmaakt.

Om af te sluiten willen de Ventousekes vanuit Frankrijk een riem onder het hart steken van de Roparunners, die volgend weekend hun uitdaging dienen aan te gaan. Jongens en meisjes ga ervoor en veel succes.