maandag 21 februari 2011

Na een weekje recuperatie ... kunnen we er terug vol tegenaan ...

De recuperatieweek is voor onzen Kris niet zo goed verlopen. Bij het uitlopen na de training van vorige woensdag heeft onzen Kris een pijnscheut gevoeld in zijn kuit. Veiligheidshalve heeft hij de vrijdagtraining niet meegedaan en zondag is het naar het stadspark afgezakt met de bedoeling de training mee te doen. Omdat onzen Kris na een goede kilometer opnieuw pijn had in de kuit heeft hij zijn training dan maar gestaakt.
Je zou zowaar durven zeggen dat "den duvel" er voor iets zou tussen zitten ... Kine zal soelaas moeten brengen en het herstel bespoedigen. Onzen Dirk zal zijn handen vol hebben wanneer al die oude knarren van L8 bij hem de revue moeten passeren. Wij hopen dat onzen Kris spoedig de rangen opnieuw zal kunnen vervoegen en hopelijk blijft de rest van de Mont Ventousekes van verder blessureleed gespaard.
Voor andere Mont Ventousekes is de recuperatieweek vlot verlopen, alhoewel een week rust voor sommigen net iets te lang is. Zondag zijn wij - onzen Gino (sinds kort een echt trekpeird), onzen Armand ('t spijt mij, maar ik kan ni traag lopen) en ikzelf - een half uurtje vroeger van start gegaan. Ons Anne-Marie heeft "recuperatie" letterlijk genomen en is onder het donsdeken blijven liggen en onzen Patrick heeft eerst thuis snel zijn nieuwe trendy en flashy Saucony's nog even ingelopen. Nog een geluk dat onzen Patrick meestal in de achterste regionen van het groepje loopt want anders zien wij ons genoodzaakt een zonnebril aan te schaffen ...
Met ons drietjes dus hebben wij toertje Ede-station gelopen. Onzen Gino - terug in zijn gekende soepele stijl - liep schouder aan schouder met onzen Armand. Elke kilometer kregen wij ook feedback van onzen Gino : "Jongens 't is nen rustigen duurloop, maar wij zijn precies aan het versnellen. Onze laatste kilometer was sneller dan de vorige". Op een gegeven ogenblik hadden de twee gladiatoren het er zelfs over dat, indien zij zo verder deden de 10 Km/uur gemiddeld wel zouden halen. Wij liepen toen reeds aan 9,8 Km/uur gemiddeld (recuperatieweek!!).
Omdat mijn hartslag dan toch al omzeep was en ik bij mijzelf dacht misschien kan ik ook een handje toesteken om aan de verzuchtingen van die twee tempobeulen te voldoen, heb ik in de Restert mijn twee companen even uit elkaar geduwd en heb ik een Cancellaraken geplaatst. De volgende kilometer hebben wij in 4'58" gelopen en wij hebben vervolgens onze training afgewerkt aan 10 Km/uur gemiddeld.
Opnieuw is de discussie ontstaan over het schema dat wij moeten volgen. Onze Pascal voelt zich ongerust en heeft nog eens navraag gedaan bij Georges die bij een marathon trainingschema blijft. Het trainingsschema van onzen Kris dat wij momenteel volgen blijkt er eentje voor een halve marathon te zijn. Wij zijn er nog niet uit ... wordt vervolgd. De Mont Ventousekes hebben ondertussen een nieuwe aangepaste versie bekomen van het schema van onzen Kris rekening houdende met het marathonschema van Georges.
Wij hopen van Kaat (die de Kale berg reeds tweemaal heeft opgelopen) ondermeer hierover wat meer informatie te bekomen na het carnavalgebeuren in Aalst. Haar gouden raad willen wij in elk geval niet missen, alle info is welkom en kan alleen maar bijdragen tot een prachtig resultaat ergens eind mei. Ondertussen blijven wij onze trainingen plichtsbewust uitvoeren. De contacten met Kaat zullen eerstdaags gemaakt worden ... wij houden jullie op de hoogte.
Goe nieuws ... ons Mimi is terug in het land. Wij verwachten haar woensdag terug op training voor de nodige support, die wij enkele dagen hebben moeten missen tijdens haar afwezigheid. Ons Mimi zal ons in elk geval het een en het ander mogen vertellen over haar trip naar Firenze. Ze zal er niet zomaar van af komen, daar kan ze van op aan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten