18u Ik (Duracelleke) wordt thuis afgezet. We nemen afscheid van mekaar en met een beetje spijt in het hart stap ik onze garage binnen. Ik geef mijnen Marc een dikke kus en kijk een beetje argwanend rond maar alles ligt hier netjes, zelfs geen berg afwas te bespeuren. Ook hier is het blijkbaar goed verlopen. Ik maak mij een tasje koffie (alongé) en begin te mijmeren. Deze week was echt een week die niet meer uit mijn geheugen zal gaan. Niet alleen door de prestatie (eventjes was ik toch in paniek) maar ook door de vrienden. Vooral Big Mama wil ik bedanken, die echt alleen maar aan ons ( de lopers ) heeft gedacht en reeds van thuis uit al van alles (serieus en niet serieus) bedacht had. Nen dikke merci hiervoor !!!! Maar ook zonder de begeleiders-wederhelften van de mannen en ons chouken zou het zeker niet zo speciaal geweest zijn. Ook nen dikke merci hiervoor. De bloemen (of koeken) zullen zeker volgen.
Nog eens bedankt
Duracelleke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten