woensdag 4 mei 2011

Klet Mariet ... ge zult ni anders zien ...

Ondanks het feit dat de Ventousekes inderdaad heel sterk bezig zijn, wij denken dan ondermeer aan de puike prestatie van ons Duracelleken. Eerst een niet te onderschatten traininksken van 16 km afhaspellen samen met de kompanen, om dan in de namiddag samen met ons Zoignapken en haar Stokstaartje naar Knokke te trekken om daar een zeer sterke 10 km te lopen. Proficiat klein Duracelleken, doe zo verder. Je bent goe bezig.
De andere Ventousekes waren ook heel tevreden dat wij de 32 km hebben gelopen. Het parcours was niet te onderschatten met verschillende soorten klimmetjes erin. Kortom wij hebben ervan genoten, doch wij waren blij dat wij de training achter de rug hadden.
Gisteren, dinsdag 03/05/2011, hebben onzen Tien en ikzelf een rustig traininksken afgewerkt in het park. Achteraf hebben wij nog wat bijgepraat met Geert.
Vandaag heeft zich dan datgene voorgedaan waar iedere atleet bang voor is : een blessure oplopen. Tijdens het opwarmen, net voor dat wij terug aan de chalet aankwamen om de strechoefeningen te doen, heb ik mijn rechter voet verzwikt. Ik dacht onmiddellijk terug aan mijn blessure (zware kneuzing van de ligamenten) aan dezelfde voet van een drietal jaar terug waarbij ik vier weken in het gips heb gelegen. Ons Zoignapken is onmiddellijk een ice-pack gaan halen om op de verzwikte voet te leggen. Na enkele minuten was de pijn zo goed als verdwenen. Ik heb een toertje met de kompanen meegelopen en bij het begin van het tweede toertje heb ik hen laten lopen. Ik begon het lastig te krijgen en de oneffenheden gaven een pijn gevoel. Ik heb mijn toer uitgewandeld en ik heb gemaakt dat ik de kompanen op verschillende punten toch wat aanmoedigingen kon toeroepen. De groepsgeest, weet je.
Momenteel voel ik dat ik een rechter voet heb, doch ik heb er geen aanhoudende pijn in. Ik mag hopen dat Geert gelijk heeft en dat het niets zal zijn. In elk geval is de pijn veel minder hevig geweest dan de vorige keer.
Wat zegt men dan : ge zijt goe bezig! Maar ook : hoop doet leven (het zijn toch nog steeds een drietal weken) en ni opgeven!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten