Week 7-6-5 ... duinenloop aan zee ... heuveltrainingen in groep ... 2de bergtoppenvergadering

Ja, jullie hebben even moeten wachten op het vervolgverhaal van de Ventousekes. Ik wil er onmiddellijk aan toe voegen : uitstel is geen afstel. Ik heb het ontzettend druk gehad waardoor de wekelijkse nieuwtjes op het blog van de Ventousekes even naar de achtergrond is verdrongen.

Week 7 ligt te ver achter mij om nog een correct en realistisch verslag weer te geven.

Tijdens week 6 heb ik de trainingen solo gedaan wegens een weekje zee samen met de familie.

Op zondag 08/04 een duurloop gemaakt langsheen het kanaal Nieuwpoort/Veurne, de luchtmachtbasis van Koksijde en de Oostduinkerkse duinen. In totaal heb ik 16,62km gelopen. Ik heb genoten van zowel de natuur, als de duurloop op zich. De weersomstandigheden zaten ook mee, het was vrij koud maar droog. Enig minpunt was op sommige momenten de sterke tegenwind. Maar ja, wat wil je ... je bent aan zee en daar kan het altijd een beetje harder dan in het binnenland.

Donderdag 12/04 heb ik 's morgens ongeveer het identiek parcours van zondag gelopen, ons Poesken heeft mij met de fiets vergezeld. De weersomstandigheden waren wisselvallig. Bij aanvang van de duurloop heeft het even gedruppeld, nadien is de bewolking opengetrokken. De wind was op sommige ogenblikken opnieuw een te duchten tegenstander. Uiteindelijk heb ik 17,51km afgelegd.

's Middags heb ik nog een tweede training afgewerkt. Het was stralend weer, de zon was van de partij en de temperatuur viel nog goed mee. Deze keer heb ik een parcours gelopen via het golfterrein dat men even buiten Oostduinkerke aan het aanleggen is. Vervolgens ben ik via binnenwegen tot in Nieuwpoort gelopen om vervolgens terug te lopen naar Oostduinkerke. In totaal heb ik 12,51km gelopen.

Op vrijdag 13/04 heb ik het parcours van zondag gelopen, maar van in plaats vanuit Koksijde via de grote baan terug richting Oostduinkerke te lopen heb ik gekozen om via de duinen terug te lopen. In Koksijde heb ik even moeten zoeken om het duinpad te vinden. Eens gevonden is alles vlotjes verlopen, ik heb genoten van het prachtige natuurgebied hier aan onze Belgische kust. Uiteindelijk heb ik 15,90km gelopen.

Zondag 15/04 ben ik samen met ons Duvelken, ons Peiresaucisken en ons Tientjen naar de Doggen gereden om er een training te lopen langsheen het goed gekende parcours met onder meer de Schettenberg, de Balleistraat, de Zwartberg en de Molenberg. Ons Duvelken meldt dat hij zijn cameraatje heeft meegenomen om toch nog eens enkele opnamen te maken van een training.

De bedoeling is om vandaag de grote ronden 3 keer te doen, ikzelf kan maar 2 van de 3 geplande ronden lopen wegens opnieuw beroepshalve verplichtingen aan het Heilig Hart.

Bij aanvang van de duurloop is vooropgesteld om het rustig aan te pakken. Zoals zo vaak dit jaar geldt dit bij de Ventousekes enkel voor de eerste kilometer, vervolgens gaat de snelheid onverbiddelijk de hoogte in. Deze training was hierop ook geen uitzondering. Ons Tientjen neemt samen met ons Peiresaucisken onmiddellijk het heft in handen. Tijdens de eerste ronde moet iedereen opnieuw wennen aan de toch niet te onderschatten opeenvolging van verschillende hellingen. Tijdens het lopen stelt ons Duvelken vast dat hij zijn cameraatje in de koffer van ons Peiresaucisken zijn auto heeft laten liggen. Geen opnames dus.

In de tweede ronde worden de hellingen al in een sneller tempo opgelopen. Ons Duvelken maakt hierbij de opmerking dat de anderen er wel rekening moeten mee houden dat ikzelf op het einde van de ronde stop en dat zij dan nog een derde ronde moeten afwerken. Ondanks zijn waarschuwingen doet iedereen mee en zet iedereen zijn beste beentje voor. Neen ... plooien doet een Ventouseke niet.

Op het einde van de 2de ronde heb ik 17,51km afgelegd in 1u42. Ons Duvelken, ons Peiresaucisken en ons Tientjen zetten dapper hun 3de ronde in.

Nog 5 weken te gaan tot D-day ... het komt steeds dichter, langzaam maar zeker.

Dinsdag 17/04 opnieuw een duurloop naar Smetlede. Voor de verandering even een andere weg genomen om uiteindelijk 11,33km te hebben afgelegd. Het glaasje wijn en de lift naar huis met ons nichteken zijn altijd graag meegenomen.

Woensdag 18/04 's middags een solo training gedaan wegens beroepshalve verplichtingen aan het Heilig Hart. Toch even tijd genomen om het fietspad en het blokje Gijzegem te lopen. In totaal heb ik toch nog 11,81km gelopen.

Vrijdag 20/04 nog eens naar de chalet kunnen gaan om een groepstraining mee te maken. Ons Tientjen, ons Liesbeth, onzen Gurt en onzen Patrick zijn eveneens van de partij. Als van ouds gaan ons Liesbeth en onzen Gurt onder elkaar discussiëren ... de medische termen vliegen ons opnieuw rond de oren.

Verschillende malen laat onzen Gurt doorschijnen dat het vierkant loopt, doch wanneer hij samen met ons Liesbeth de kop neemt gaat het tempo de hoogte in. Na 13,70km komen wij moe maar tevreden aan aan de chalet.

Zondag 22/04 wordt er afgesproken op de parking van de Napoleon in Hekelgem voor een duurloop training van 4 kleine ronden (+/- 32km). Ons Duvelken, ons Peiresaucisken, onzen Gurt en onzen Patrick zijn eveneens van de partij. Ook nu heeft ons Duvelken zijn cameraatje meegenomen om sfeerbeelden te maken tijdens onze training.

Om 08u30 beginnen wij eraan. Na een goede 200 meter stelt ons Tientjen vast dat hij zijn bril op zijn auto heeft laten liggen waardoor wij terug naar de parking moeten lopen. Na dit kleine intermezzo vatten wij met nieuwe moed de training aan. Ons Duvelken meldt ons dat zijn cameraatje blijkbaar niet meer opgeladen is en dat de opnames voor een andere keer zullen zijn.

Tijdens het lopen hebben onzen Gurt en onzen Patrick duidelijk de zijde van ons Duvelken gekozen. Als echte helpers bij de wielrenners zetten zij ons Duvelken uit de wind en zij brengen hem in een goede positie voor aanvang van de beklimmingen. Ons Duvelken zelf maakt duidelijk dat de 3de ronde de belangrijkste is en dat daar de prijzen zullen uitgereikt worden. De bergprijs zou gaan naar diegene die op de Molenberg de beste score haalde.

Ons Tientjen en ons Peiresaucisken geven opnieuw het tempo aan. Tijdens de beklimmingen is het ieder voor zich en gaat het tempo automatisch de hoogte in. In de eerste ronde blijft de groep goed gegroepeerd. De vlakkere stukken worden gebruikt om te recuperen en om iets te drinken of om een gelleken te nemen. Alles is voorzien en iedereen is gefocust om toch maar geen krampen te krijgen.

Na twee en een halve ronde stopt onzen Gurt ermee en keert hij terug huiswaarts. Ons Tientjen heeft op dat ogenblik al laten weten dat hij het moeilijk heeft en dat hij tempo niet meer aankan. Ons Tientjen wordt opnieuw vooraan geposteerd om het tempo aan te geven. In plaats van te vertragen gaat het tempo de hoogte in wanneer ons Tientjen de kop doet, ons Peiresaucisken poogt verschillende malen zonder succes om het tempo te laten zakken. Bij de derde doortocht op de Molenberg komt ons Tientjen als laatste boven. Wanneer wij hem willen oppikken voor de laatste ronde meldt hij dat hij stopt en terug naar de auto gaat. Hij zal in zijn auto op ons wachten.

Met vier lopen wij het laatste rondje. Na 31,53 km en 3u06 later komen wij terug aan onze auto's. Ondanks de stramme spieren is iedereen blij met deze lange en lastig heuveltraining. Ons Tientjen sukkelt opnieuw een beetje met zijn gezondheid en is duidelijk zichtbaar niet blij met zijn training. Samen gaan we nog even napraten in de kantine aan het Osbroek, ons Krollekopken vervoegd zich samen met ons Chouken bij onze groep. Ons Krollekopken heeft in het park zes grote ronden gelopen, ook hij meldt dat alles goed is verlopen. De "Orvaliums" achteraf hebben goed gesmaakt.
Dinsdag 24/04 terug het oude toertje richting Smetlede gelopen. In totaal heb ik 13,78km gelopen. Het glasje wijn en de lift met mijn nichteken naar huis heb ik er bijgekregen.
Woensdag 25/04 een toertje van 15,31km gelopen via het jaagpad en de Wiezebrug. Het was best frisjes, doch het was droog. Na mijn training heeft het nog behoorlijk geregend. Een mens moet al eens wat geluk hebben in het leven.
Vrijdag 27/04 is de 2de Bergtoppenraad der Ventousekes doorgegaan in het lokaal van VAE. Ons Duvelken had het lokaal kunnen vastleggen zodat we in alle rust de komende vakantie zouden kunnen bespreken.
Al geruime tijd was er wat onrust bij de Ventousekes omdat ons Bacchusken dan wel, dan terug niet zou meegaan naar Frankrijk. De kogel is door de kerk ... ons Bacchusken gaat mee. Hij gaat wel niet mee als loper wegens nog teveel hinder van hielspoor, in de plaats hiervan zal hij echter de Ventoux met de fiets oprijden. Met een zucht is de spanning van vele schouders gevallen nu wij met zekerheid weten dat ons Bacchusken alsnog meegaat.
De Bergtoppenraad is verder probleemloos verlopen. Afspraken zijn gemaakt,  voorkeuren voor activiteiten zijn doorgegeven. Het weekje Frankrijk zal opnieuw veel te kort zijn en de dagen zullen behoorlijk gevuld zijn. Het besef dat wij binnenkort vertrekken is groot, binnen goed 3 weken zijn wij ... ribbedebie.

 

Week 8 ... solo-training ... groepstraining ... de heuveltjes van Affligem ... het echte werk staat voor de deur

Dinsdag, 27/03/2012. Naar wekelijkse gewoonte loop ik opnieuw naar Smetlede. Mijn meter heeft vandaag haar mete- en petekinderen uitgenodigd voor het avondeten en dit ter gelegenheid van haar verjaardag. Mijn meter heeft beloofd om lekkere spaghetti klaar te maken. Zo'n uitnodiging kan ik natuurlijk niet naast mij neerleggen, trouwens ik moet nog nagaan of er nu werkelijk een verschil in afstand is tussen beide toertjes via Impe. Dit is uiteraard een uitgelezen kans om het even te controleren. Ook het glaasje rode wijn achteraf is altijd een mooi excuus om even tot in Smetlede te lopen. Mijn nichtje hoeft vandaag geen taxi te spelen want ons Poesken is ook van de partij en zij zal mij terug naar huis rijden.

Uiteindelijk heb ik 12,66km getraind. Ik heb het toertje - dat ten overstaan van vorige week inderdaad 1km korter is - in 1u16 afgelegd.

Woensdag, 28/03/2012. Ook vandaag ben ik beroepsmatig niet naar de chalet kunnen gaan om een groepstraining met de Ventousekes mee te maken. Zowel de permanentie, als het voetbal hebben ervoor gezorgd dat ik ook deze training solo heb moeten doen. 's Middags heb ik dan maar de loopschoenen aangedaan en heb ik mijn toertje Hofstade/Lede gedaan. Het mooie weer zorgde voor een aangenaam gevoel tijdens het lopen. In totaal heb ik 10,86km afgelegd in 1u06. Ik was best tevreden over mijn training.

Vrijdag, 30/03/2012. Eindelijk nog een groepstraining met de Ventousekes. Ons Duvelken, ons Krollekopken, ons Zoignapken, ons Liesbeth en onzen Gurt zijn ook op de afspraak. De andere getrouwen hebben hun kat gestuurd. Er wordt afgesproken om 3 toeren in het stadspark te lopen. Ons Krollekopken gaat na 2 toeren bekijken of hij er nog een 3de kan bijdoen. Momenteel heeft hij geen hinder meer in de dijspier en hij wenst dit zo te houden, hij zal het rustig aandoen. Onzen Gurt houdt zich koest in de achterste regionen van ons groepje en voert met ons Liesbeth een medische discussie. Ja, die twee doen dat steeds wanneer zij tijdens een training samenlopen, allerhande ziektebeelden passeren dan de revue. Op die manier hoort een mens ook nog eens iets. In een rustig tempo werken wij de eerste twee toeren af, ons Duvelken en ons Krollekopken houden het voor bekeken en geven forfait voor het derde toertje. Bij aanvang van de laatste twee wintertoertjes sluiten wij aan bij het groepje van ons Zoignapken, wie denkt dat die dames aan een slakkengangetje hun training afwerken ... hebben het goed mis. Dat ons Zoignapken zegt dat wij te snel voor haar lopen gaan wij niet ontkennen, maar daarom zeggen dat zij traag loopt ... De laatste drie kilometer die ik samen met ons Zoignapken heb meegelopen zijn afgelegd in kilometertijden rond de 6min10. Ik ben samen met ons Zoignapken gestopt aan de chalet, ons Liesbeth en onzen Gurt hebben nog een wintertoertje gelopen. Uiteindelijk heb ik een training van 12,01km afgewerkt in 1u17.
Ik was zeer tevreden over mijn training en zeker ook om het feit dat ik nog eens samen met ons Zoignapken heb kunnen lopen. Dat was ondertussen ook al weer een tijdje geleden. Een mens kan niet geloven hoe goed het doet om nog eens met ons Big Mama op stap te zijn.
Zondag, 01/04/2012. Afspraak om 09u00 in den dreef om gezamenlijk naar de Doggen in Erembodegem te rijden en daar onze training (+/- 16km) te lopen. Het is geen aprilgrap maar om exact 09u00 krijg ik in de auto een oproep van ons Duracelleken met de vraag waar wij zitten. Zij staat al aan de Doggen - 't is te zeggen ter hoogte van de brug over de E40 want wegens werken kan zij niet verder - zij zal er op ons wachten. Ons Duvelken die bij mij in de auto zit komt bijna niet meer bij van het lachen. "Dat is ook den eerste keer dat ons Duracelleken zo vroeg uit de veren kan!", lacht hij. In den dreef halen snel ons Tientjen op en haasten ons naar Erembodegem. Kwestie van ons Duracelleken niet te lang te laten wachten.
Omstreeks 09u15 vertrekken wij met ons vier om het gekende toertje (+/- 9km)langsheen de Schetteberg, de Balijstraat, de Zwartberg, de Molenberg en Tenbos af te werken. Net voorbij de tennisvelden lanceren ons Tientjen en ons Duracelleken zich om de eerste helling aan te pakken. Met hun beiden zullen zij de gehele training in de voorste gelederen lopen, ons Duvelken en ikzelf vormen de achterhoede. Ons plan om een rustig tempo te lopen tijdens deze eerste heuvel training smelt onmiddellijk als sneeuw voor de zon. Vanaf kilometer 7 duiken de kilometertijden onder de 6min om er niet meer boven te komen.
Tijdens de eerste toer blijven wij nog min of meer bij elkaar, in de tweede toer lopen wij in duo. Tijdens de klimmetjes zien wij ons Tientjen steeds een tweetal meter voor ons Duracelleken uitlopen, in de vlakkere stukken vat ons Duracelleken echter opnieuw galant plaats naast ons Tientjen. Bij ons gaat het gelijk op, wij blijven als het ware schouder aan schouder lopen en geven elkaar op deze wijze steun.
Ons Duvelken merkt op dat de conditie van ons allemaal van een hoger niveau is dan vorig jaar. Hij vindt het echter wel spijtig dat ons Krollekopken en ons Bacchusken door hun blessures wel wat achterstand hebben opgelopen. Hij hoopt dat ook zij tijdig hun beste niveau zullen bereiken. Hij belooft alvast alle noveenkaarsen uit te blazen. Het serieuze werk kan beginnen.
Uiteindelijk blijkt dat wij in totaal 17,50km hebben gelopen en dit in 1u45 (kilometertijd 6min01). Veel tijd om op adem te komen hebben wij niet gekregen want ons Duvelken wou zo snel mogelijk naar de kantine gaan wegens ... een opkomend dd'ken. In de kantine hebben wij nog rustig nagekaart over de afgelopen training bij een verse dagsoep en een koele ... orvalium. Man, man, man. Kan dat smaken, zeg!