vrijdag 27 mei 2011

Een laatste keer leven als ... god in Frankrijk

Na het ontbijt van deze morgen zijn wij met z'n allen naar de markt in Carpentras gereden. Opnieuw zijn er koopjes gedaan, doch iedereen was het er over eens dat de markt te Bédoin niet te kloppen is wat betreft sfeer en authenticiteit.
Na een dagschotel te hebben gegeten in een plaatselijk restaurant, zijn wij via de Cave te Beaumes de Venise naar het rustieke dorpje Séguret gereden. In Séguret hebben wij ons tegoed gedaan aan artisanaal bereide ijskreem, alsook de sight-seeing werd gesmaakt.
Ons Peiresaucisken, ons Duracelleken, onzen Tien, ons Duvelken en ikzelf zijn vervolgens nog eens teruggereden naar Malaucene om een aandenken aan ons avontuur aan te schaffen. Op weg naar Malaucene is onze onderneming, alsook de voorbereiding over de tongen gegaan. Ook zijn afspraken naar volgend jaar toe gemaakt en eventuele aanpassingen zijn geopperd. Het is ondertussen duidelijk geworden dat de Ventousekes hun hart hebben verloren aan de Mont Ventoux, de Vaucluse en de Provence.
Na het avondeten heeft ons Duvelken (onzen Légionair) zijn manschappen nog eens tot de orde geroepen en is er nog een parade gehouden en en eresaluut ter attentie van Big Mama en de andere begeleiders.
Deze reis zal velen onder ons bijblijven. Volgende one-liners zullen bij velen een glimlach oproepen : "Een manchken geven."; "Dat ding wordt 75cm groot, maar vanaf 50 jaar begint dat te krimpen."; "Onzen Légionairé.".
Iedereen heeft vandaag een tweeledig gevoel : enerzijds zijn wij blij dat wij naar huis kunnen gaan, anderzijds hebben wij spijt dat wij deze mooie omgeving moeten verlaten omdat onze vakantie ten einde is.
Bij leven en bij welzijn ... volgend jaar zijn wij terug, hopelijk met even mooi weer als dit jaar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten