Dag Ventouzen!
Gisteren ben ik even binnengesprongen bij Mieke, de lieftallige echtgenote van lid n° 7 van de klefferaars (klimmers): Pascal De Ras. Tot op heden nog zonder bijnaam.
Maar lang kan dat niet duren.
En wat voor een lid...! Aanvankelijk hield hij zich nog wat op de achtergrond (want eigenlijk loopt hij met groep 6 /Elke, Jozef,Chris Roggeman, enz). Tijdens de laatste weken is hij echter steeds vaker tastbaar aanwezig tijdens de ventoux-trainingen.
En kijk...dat komt ons nu goed uit want vandaag is onze Pascal jarig.
Ja, Pascal jong, we zijn gul met onze vriendschappen, maar daar staat wel altijd iets tegenover.
Je kan dus wel vanavond nog ontsnappen en bij Keldermans gaan bikken,
terwijl we in de kantine van 't zwembad ons spaghettislingers moeten binnenwrikken,
uiteindelijk weten we je toch te strikken.
Lang ga je je niet verstoppen,
want we willen ons regelmatig met koeken volproppen.
Het is raar maar de vrouwen zijn steeds bekommerd om de praktische zaken
Ons Mieke vraagt : "Hoe zit dat daar met de verdeling van de kamers?"
Gene paniek, zeg ik. En ik geef haar rap een rudimentaire opsomming van de leeftijd van de begeleidende dames (46, 47, 49, 3x18). Oef, ze is gerustgesteld.
Dan zegt Mieke :"Het kan mij eigenlijk niet schelen met wie mijne Pascal in de koffer duikt, maar ik moet toch wel weten welk formaat van lakens ik hem moet meegeven" Gelijk heeft ze. We hebben ons dus snel bevraagd in de Piélardière.
Het zijn bedden van 1,40 en 1,60.
"1,40 dat zijn tuimelaars -zegt de beddeskundige. Daar heb ik geen hoeslakens voor. Geeft niet, zeg ik, ik heb zeker nog 20 paar gewone. Ik denk dat we daar wel mee toekomen.
Ondertussen ...en dat weet ik zeker...is ons Chouken (Karine D) zich al aan het verkneukelen. Ik zie haar denken : Als we zo 2 tuimelaars tegen mekaar kunnen schuiven...zal ik met Zoignapken nogal kunnen tuimelen zeg.
Nu op zich heb ik daar geen probleem mee. Ik geeft het toe : ik zal Stokstaartje best wel missen die week. Al is het maar omdat ik steeds in z'n schootje mag slapen. Dus van 't moment dat ik een schootje heb, is voor mij alles goed. Dan ben ik zelfs bereid om bij onze Peresosis te slapen (vooal nu ik weet HOE hij die lipjes zo mooi gelijktijdig naar buiten kan plooien.)
Alleen... toen ik laatst naast ons Chouken stond te stretchen in het park, heb ik met mijn hand eens eventjes haar niet onaantrekkelijke beentjes beroerd.
Oeioei, was me dat even schrikken. Daar stonden toch wel héél stevige stoppels op.
Ja, jongens, jullie hebben het goed geraden. Ik zit met een probleem...
Laat ons dus hopen dat ons Chouken iets uit dit schrijfsel zal leren
En ze vanaf nu enkel en alléén haar benen zal scheren!
(...en ze voor de rest de natuur zijn gang laat gaan)
Citaat van de dag (Sorry Anne-Mieken,alweer iets voor de mannen- Runner's febr. 2010)
Zowel koffiedrinken als hardlopen wordt in verband gebracht met een lager risico op allerlei aandoeningen, variërend van Alzheimer en Parkinson tot diabetes. Aan dat rijtje mag prostaatkanker worden toegevoegd. Uit een analyse van de Health Professional Follow-Up Study (onder 50.000 mannen) blijkt dat duursport en koffiedrinken het risico om prostaatkanker te krijgen of eraan te overlijden fors verlagen.
Allée vooruit!
Zoignapken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten