zondag 3 april 2011

't Is begonnen ... het serieuze werk, hoogtemeters maken, krachttraining, enz. ...

Afgelopen woensdag hebben onzen Armand, onzen Kris, onzen Patrick en ikzelf een kennismakingssessie meegemaakt in de Passage Fitness te Aalst. Ons Mimi en onzen Dirk waren vorige week zondag voor ons op prospectie geweest. Onzen Dirk had namelijk tegen ons Mimi gezegd dat wij best toch wat bijkomende krachttraining zouden kunnen gebruiken. Ons Mimi kennende heeft zij er geen gras laten overgroeien en heeft zij ons bij wijze van spreken "manu militare" uitgestuurd.
Wij hebben van Gregory - onzen persoonlijke begeleider - wat uitleg gekregen over de werking van de toestellen. Hij had van ons Mimi reeds vernomen wat de bedoeling was en zodoende had hij voor ons reeds enkele toestellen gereserveerd : de loopband, de cross-trainer en de step.
Op de loopband hebben wij drie kwartier gelopen en hebben wij ondermeer tot een hellingspercentage van 11% uitgeprobeerd, kwestie van al eens voeling te krijgen met wat wij in Frankrijk voor de voeten zullen krijgen. De opbouw naar het hellingspercentage van 11% hebben wij gelijkmatig opgebouwd alsook geleidelijk aan afgebouwd.
Vervolgens hebben wij een half uur op de cross-trainer een cardiotraining afgewerkt. Als afsluiter hebben wij dan nog een kwartiertje op de step eveneens een cardiotraining afgewerkt.
Moe, maar voldaan zijn wij na een verfrissende douche en voor onzen Patrick een saunaatje terug huiswaarts gereden.
Vrijdagavond na de training hadden de Mont Ventousekes afspraak in de Osbroekkantine met Kaat. Ervaringsdeskundige bij uitstek omdat zij al tweemaal de Mont Ventoux is opgelopen, eenmaal in duo en eenmaal solo.
Omdat Kaat een minder goede ervaring had met haar solo onderneming, heeft zij ons de raad gegeven er geen wedstrijd van te maken en zeker bij elkaar te blijven (minimaal in duo).
Haar ervaring leert ons dat de eerste zes à zeven kilometer geleidelijk aan oplopend zijn (vals plat). Vanaf het bos komen de steile stukken, de kuitenbijters. Na een kilometer of negen geklommen te hebben tussen de bomen, komt men aan de beroemde "Chalet Renard". Men loopt daar het bos uit, men verlaat de boomgrens en men komt in het maanlandschap.
Het weerstation (de top) komt op dat moment opnieuw in zicht en zal een belangrijke rol gaan spelen in het koppeken gedurende het verdere verloop van onze tocht naar de top. Zonder bevoorrading en/of support zijn de laatste zes kilometers volgens Kaat niet te onderschatten omdat deze voornamelijk op de psyche van de atleet een grote invloed hebben.
Tijdens de beide ondernemingen (in julli) van Kaat heeft zijn in het bos geen last gehad van vliegen en/of muggen, doch heeft zij ons de raad gegeven een muggestick bij de hand te hebben.
Belangrijk naar onze training toe was hoogtemeters trainen over langere afstand. Enkele heuvels uit de Ronde van Vlaanderen zijn ter spraken gekomen (Nokereberg, Berendries, ...). Kaat zelf heeft de Berendries meerdere malen na elkaar opgelopen als training, waarbij zij met de auto terug naar de voet werd gebracht. De afspraken hierover zullen zeker tijdens de weektrainingen aan bod komen, wees daar maar zeker van. De Mont Ventousekes zijn serieus bezig met hun uitdaging, of wat had je gedacht.
Naar voeding en naar drank toe had Kaat geen specifieke opmerkingen omdat dit een onderwerp is dat persoonlijk is. Elkeen heeft een andere eetgewoonte en/of drankpatroon ('k heb het hier niet over alcohol - 'k zie jullie weer naar ons Duvelken loeren). Ieder moet voor zichzelf uitmaken wat hij tot zich neemt en zeker dat doen waar hij zich goed bij voelt. Onzen Dirk heeft wel de raad gegeven wat supplementen te nemen zoals magnesium en ginseng om bij te dragen tot betere prestaties.
Verder heeft Kaat iedereen veel succes gewenst en heeft zij ons gevraagd haar op de hoogte te houden van onze prestaties. Wat wij zeer zeker zullen doen, alleen al uit dank voor de nuttige informatie die wij van haar hebben gekregen.
Deze morgen hebben onzen Gino, onzen Armand en ikzelf onze eerste monster duurloop (de drie uur volmaken was het belangrijkste, niet de kilometers) gedaan. Onzen Patrick was ook op het appel om half negen, doch onzen Patrick heeft zijn training in het park afgewerkt.
Met onze drieën zijn wij eerst via het Denderpad naar Erembodegem gelopen om via de Hoge Weg en de Langestraat koers te zetten richting Affligem. Eens in Affligem zijn wij richting Meldert afgedraaid en hebben wij onze tocht richting Baardegem aangevat. Van Baardegem zijn wij via de Leirekesroute richting Moorsel gelopen om via de Beugemstraat rechts af te draaien om vervolgens richting Herdersem te lopen. In Herdersem hebben wij beslist om via de Wiezebrug naar Gijzegem te lopen en van daaruit via het fietspad langs Hofstade terug naar het park te lopen.
In Hofstade is onzen Armand solo verder gegaan omdat onzen Gino nood had aan een drinkwater stop en ikzelf aan een sanitaire stop (jaja, de darmtransit kan soms vervelend zijn en de hartslag behoorlijk de hoogte injagen om het tegen te houden).
Na een korte pauze hebben onzen Gino en ikzelf de laatste kilometers dan afgewerkt om na 3u11min, moe maar voldaan onze training te beëindigen. Wij hebben 30 Km 250 meter gelopen en hebben tevens 634 hoogtemeters gemaakt tijdens onze training. Onzen Armand was enkele minuten voor ons in de chalet aangekomen met een even goed gevoel als ons over onze geleverde prestatie.
Ik zou enkel nog willen zeggen : wij zijn goe bezig jongens.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten