Week 7-6-5 ... duinenloop aan zee ... heuveltrainingen in groep ... 2de bergtoppenvergadering

Ja, jullie hebben even moeten wachten op het vervolgverhaal van de Ventousekes. Ik wil er onmiddellijk aan toe voegen : uitstel is geen afstel. Ik heb het ontzettend druk gehad waardoor de wekelijkse nieuwtjes op het blog van de Ventousekes even naar de achtergrond is verdrongen.

Week 7 ligt te ver achter mij om nog een correct en realistisch verslag weer te geven.

Tijdens week 6 heb ik de trainingen solo gedaan wegens een weekje zee samen met de familie.

Op zondag 08/04 een duurloop gemaakt langsheen het kanaal Nieuwpoort/Veurne, de luchtmachtbasis van Koksijde en de Oostduinkerkse duinen. In totaal heb ik 16,62km gelopen. Ik heb genoten van zowel de natuur, als de duurloop op zich. De weersomstandigheden zaten ook mee, het was vrij koud maar droog. Enig minpunt was op sommige momenten de sterke tegenwind. Maar ja, wat wil je ... je bent aan zee en daar kan het altijd een beetje harder dan in het binnenland.

Donderdag 12/04 heb ik 's morgens ongeveer het identiek parcours van zondag gelopen, ons Poesken heeft mij met de fiets vergezeld. De weersomstandigheden waren wisselvallig. Bij aanvang van de duurloop heeft het even gedruppeld, nadien is de bewolking opengetrokken. De wind was op sommige ogenblikken opnieuw een te duchten tegenstander. Uiteindelijk heb ik 17,51km afgelegd.

's Middags heb ik nog een tweede training afgewerkt. Het was stralend weer, de zon was van de partij en de temperatuur viel nog goed mee. Deze keer heb ik een parcours gelopen via het golfterrein dat men even buiten Oostduinkerke aan het aanleggen is. Vervolgens ben ik via binnenwegen tot in Nieuwpoort gelopen om vervolgens terug te lopen naar Oostduinkerke. In totaal heb ik 12,51km gelopen.

Op vrijdag 13/04 heb ik het parcours van zondag gelopen, maar van in plaats vanuit Koksijde via de grote baan terug richting Oostduinkerke te lopen heb ik gekozen om via de duinen terug te lopen. In Koksijde heb ik even moeten zoeken om het duinpad te vinden. Eens gevonden is alles vlotjes verlopen, ik heb genoten van het prachtige natuurgebied hier aan onze Belgische kust. Uiteindelijk heb ik 15,90km gelopen.

Zondag 15/04 ben ik samen met ons Duvelken, ons Peiresaucisken en ons Tientjen naar de Doggen gereden om er een training te lopen langsheen het goed gekende parcours met onder meer de Schettenberg, de Balleistraat, de Zwartberg en de Molenberg. Ons Duvelken meldt dat hij zijn cameraatje heeft meegenomen om toch nog eens enkele opnamen te maken van een training.

De bedoeling is om vandaag de grote ronden 3 keer te doen, ikzelf kan maar 2 van de 3 geplande ronden lopen wegens opnieuw beroepshalve verplichtingen aan het Heilig Hart.

Bij aanvang van de duurloop is vooropgesteld om het rustig aan te pakken. Zoals zo vaak dit jaar geldt dit bij de Ventousekes enkel voor de eerste kilometer, vervolgens gaat de snelheid onverbiddelijk de hoogte in. Deze training was hierop ook geen uitzondering. Ons Tientjen neemt samen met ons Peiresaucisken onmiddellijk het heft in handen. Tijdens de eerste ronde moet iedereen opnieuw wennen aan de toch niet te onderschatten opeenvolging van verschillende hellingen. Tijdens het lopen stelt ons Duvelken vast dat hij zijn cameraatje in de koffer van ons Peiresaucisken zijn auto heeft laten liggen. Geen opnames dus.

In de tweede ronde worden de hellingen al in een sneller tempo opgelopen. Ons Duvelken maakt hierbij de opmerking dat de anderen er wel rekening moeten mee houden dat ikzelf op het einde van de ronde stop en dat zij dan nog een derde ronde moeten afwerken. Ondanks zijn waarschuwingen doet iedereen mee en zet iedereen zijn beste beentje voor. Neen ... plooien doet een Ventouseke niet.

Op het einde van de 2de ronde heb ik 17,51km afgelegd in 1u42. Ons Duvelken, ons Peiresaucisken en ons Tientjen zetten dapper hun 3de ronde in.

Nog 5 weken te gaan tot D-day ... het komt steeds dichter, langzaam maar zeker.

Dinsdag 17/04 opnieuw een duurloop naar Smetlede. Voor de verandering even een andere weg genomen om uiteindelijk 11,33km te hebben afgelegd. Het glaasje wijn en de lift naar huis met ons nichteken zijn altijd graag meegenomen.

Woensdag 18/04 's middags een solo training gedaan wegens beroepshalve verplichtingen aan het Heilig Hart. Toch even tijd genomen om het fietspad en het blokje Gijzegem te lopen. In totaal heb ik toch nog 11,81km gelopen.

Vrijdag 20/04 nog eens naar de chalet kunnen gaan om een groepstraining mee te maken. Ons Tientjen, ons Liesbeth, onzen Gurt en onzen Patrick zijn eveneens van de partij. Als van ouds gaan ons Liesbeth en onzen Gurt onder elkaar discussiëren ... de medische termen vliegen ons opnieuw rond de oren.

Verschillende malen laat onzen Gurt doorschijnen dat het vierkant loopt, doch wanneer hij samen met ons Liesbeth de kop neemt gaat het tempo de hoogte in. Na 13,70km komen wij moe maar tevreden aan aan de chalet.

Zondag 22/04 wordt er afgesproken op de parking van de Napoleon in Hekelgem voor een duurloop training van 4 kleine ronden (+/- 32km). Ons Duvelken, ons Peiresaucisken, onzen Gurt en onzen Patrick zijn eveneens van de partij. Ook nu heeft ons Duvelken zijn cameraatje meegenomen om sfeerbeelden te maken tijdens onze training.

Om 08u30 beginnen wij eraan. Na een goede 200 meter stelt ons Tientjen vast dat hij zijn bril op zijn auto heeft laten liggen waardoor wij terug naar de parking moeten lopen. Na dit kleine intermezzo vatten wij met nieuwe moed de training aan. Ons Duvelken meldt ons dat zijn cameraatje blijkbaar niet meer opgeladen is en dat de opnames voor een andere keer zullen zijn.

Tijdens het lopen hebben onzen Gurt en onzen Patrick duidelijk de zijde van ons Duvelken gekozen. Als echte helpers bij de wielrenners zetten zij ons Duvelken uit de wind en zij brengen hem in een goede positie voor aanvang van de beklimmingen. Ons Duvelken zelf maakt duidelijk dat de 3de ronde de belangrijkste is en dat daar de prijzen zullen uitgereikt worden. De bergprijs zou gaan naar diegene die op de Molenberg de beste score haalde.

Ons Tientjen en ons Peiresaucisken geven opnieuw het tempo aan. Tijdens de beklimmingen is het ieder voor zich en gaat het tempo automatisch de hoogte in. In de eerste ronde blijft de groep goed gegroepeerd. De vlakkere stukken worden gebruikt om te recuperen en om iets te drinken of om een gelleken te nemen. Alles is voorzien en iedereen is gefocust om toch maar geen krampen te krijgen.

Na twee en een halve ronde stopt onzen Gurt ermee en keert hij terug huiswaarts. Ons Tientjen heeft op dat ogenblik al laten weten dat hij het moeilijk heeft en dat hij tempo niet meer aankan. Ons Tientjen wordt opnieuw vooraan geposteerd om het tempo aan te geven. In plaats van te vertragen gaat het tempo de hoogte in wanneer ons Tientjen de kop doet, ons Peiresaucisken poogt verschillende malen zonder succes om het tempo te laten zakken. Bij de derde doortocht op de Molenberg komt ons Tientjen als laatste boven. Wanneer wij hem willen oppikken voor de laatste ronde meldt hij dat hij stopt en terug naar de auto gaat. Hij zal in zijn auto op ons wachten.

Met vier lopen wij het laatste rondje. Na 31,53 km en 3u06 later komen wij terug aan onze auto's. Ondanks de stramme spieren is iedereen blij met deze lange en lastig heuveltraining. Ons Tientjen sukkelt opnieuw een beetje met zijn gezondheid en is duidelijk zichtbaar niet blij met zijn training. Samen gaan we nog even napraten in de kantine aan het Osbroek, ons Krollekopken vervoegd zich samen met ons Chouken bij onze groep. Ons Krollekopken heeft in het park zes grote ronden gelopen, ook hij meldt dat alles goed is verlopen. De "Orvaliums" achteraf hebben goed gesmaakt.
Dinsdag 24/04 terug het oude toertje richting Smetlede gelopen. In totaal heb ik 13,78km gelopen. Het glasje wijn en de lift met mijn nichteken naar huis heb ik er bijgekregen.
Woensdag 25/04 een toertje van 15,31km gelopen via het jaagpad en de Wiezebrug. Het was best frisjes, doch het was droog. Na mijn training heeft het nog behoorlijk geregend. Een mens moet al eens wat geluk hebben in het leven.
Vrijdag 27/04 is de 2de Bergtoppenraad der Ventousekes doorgegaan in het lokaal van VAE. Ons Duvelken had het lokaal kunnen vastleggen zodat we in alle rust de komende vakantie zouden kunnen bespreken.
Al geruime tijd was er wat onrust bij de Ventousekes omdat ons Bacchusken dan wel, dan terug niet zou meegaan naar Frankrijk. De kogel is door de kerk ... ons Bacchusken gaat mee. Hij gaat wel niet mee als loper wegens nog teveel hinder van hielspoor, in de plaats hiervan zal hij echter de Ventoux met de fiets oprijden. Met een zucht is de spanning van vele schouders gevallen nu wij met zekerheid weten dat ons Bacchusken alsnog meegaat.
De Bergtoppenraad is verder probleemloos verlopen. Afspraken zijn gemaakt,  voorkeuren voor activiteiten zijn doorgegeven. Het weekje Frankrijk zal opnieuw veel te kort zijn en de dagen zullen behoorlijk gevuld zijn. Het besef dat wij binnenkort vertrekken is groot, binnen goed 3 weken zijn wij ... ribbedebie.