Net zoals de voorbije weken ben ik op dinsdag naar Smetlede gelopen. Ik heb ook deze week (dinsdag 20/03/2012) mijn training georiënteerd richting de woning van mijn meter. Om een beetje variatie in te bouwen ben ik in Lede richting Impe gelopen, in het centrum van Impe heb ik mij echter van afslag gemist waardoor ik anderhalve kilometer heb omgelopen. 13,60km dus in plaats van de voorziene 12km. Zowel het glaasje rode wijn, alsook de lift terug naar Hofstade in de auto van ons Lientjen heeft veel goed gemaakt. Nog een geluk dat ik de laatste weken steeds met haar terug naar huis heb kunnen rijden want anders zou ik aan het overtrainen zijn en dat kan ook niet de bedoeling zijn.
Woensdag (21/03/2012) ben ik er uiteindelijk nog eens in geslaagd om de groepstraining mee te maken. Ons Duracelleken, ons Duvelken, ons Tientjen, ons Liesbeth, onzen Gurt en onzen Patrick waren eveneens van de partij. Omdat zowel ons Duracelleken en ons Duvelken in Deiremonne, als ons Liesbeth in Sluis zondag, 18/03/2012, een wedstrijd gelopen hadden, zouden wij het rustig aanpakken. Vanaf kilometer 2 was het al duidelijk dat de gemaakte afspraak niet zou worden nagekomen, de kilometertijden zijn vanaf dan niet meer boven de 6min uitgekomen.
Halverwege de eerste ronde is ons Tientjen - nog steeds herstellende van een griep - in de voorste gelederen positie komen nemen om het tempo in zijn alom gekende en ook zo gevreesde stijl op te drijven. Ondertussen zijn onze superfans en trainingspartners, onzen Gurt en onzen Patrick, vanuit de achterste gelederen naar voor gekomen. Net voor het beëindigen van de eerste ronde is ons Tientjen van de kop gegaan en heeft ook hij het besluit genomen om op eigen tempo uit te lopen. De conditie is nog niet volledig terug en hij geeft afspraak voor binnen een drietal weken.
Ronde twee wordt ingezet en de kilometertijd is ondertussen tot onder de 5min30 gedaald. Ons Duracelleken en ons Liesbeth zagen het ter hoogte van de sportvelden niet zo goed meer zitten en besloten ons niet verder te volgen en de training in hun eigen tempo uit te lopen. Onzen Gurt vraagt zich luidop af wat je allemaal moet doen om op het blog te komen. Onzen Patrick zegt hierop dat de kop trekken al een goed begin is, alsook het in de buurt blijven van ons Pluchken Teddy misschien ook kan helpen. Ja, Gurtjen misschien worden jouw gebeden toch nog aanhoord.
Samenvattend is deze training van 11,81km uiteindelijk afgewerkt in 1u07.
Vrijdag, 23/03/2012, na een uitermate stresserende werkdag ben ik maar al te blij om om 18u00 de Ventousekes te ontmoeten aan de chalet voor alweer een nieuwe trainingsdag. Ons Duracelleken, ons Duvelken, ons Tientjen, ons Liebeth, ons Katia, onzen Gurt en onzen Patrick zijn er ook. Tijdens de opwarming wordt afgesproken om 3 toeren te lopen in het stadspark, inclusief de voetbalvelden. Het kilometertempo willen wij houden op 6min30. Sommigen onder ons trekken onmiddellijk de wenkbrauwen omhoog ... we zien hen denken "Waar hebben wij dat nog gehoord?".
Bij de start is er onmiddellijk commotie in de groep door een opmerking van ons Katia over de loopbroek van ons Liesbeth. Die leek net op "oude vrouwen handen" (cfr. wanneer men te lang in bad zit en de handen beginnen te rimpelen). De toon was opnieuw gezet, het zou weer een leuke training worden.
De eerste kilometer hebben wij afgelegd in 6min55. Het tempo kon nog een beetje opgedreven worden, maar toch ook niet teveel. Onzen Gurt en onzen Patrick liepen in laatste positie, voor hen was het tempo duidelijk zichtbaar te traag. Onzen Gurt was net een blaasbalg in een smidse, hij liep constant in de nek van ons Duvelken te blazen. Ons Duvelken van zijn kant zag het niet zitten om sneller dan 6min30 te lopen, ons Duracelleken deelde ook de mening van ons Duvelken. Zij was niet van plan zo'n tempoloop te doen als afgelopen woensdag. De volgende 6km houden wij inderdaad een tempo van om en bij de 6min30 aan. Ons Liesbeth, ons Katia, ons Duracelleken en ons Duvelken hebben afwisselend de groep op sleeptouw genomen.
Bij het einde van de tweede ronde is ons Tientjen op de eerste rij komen postvatten. In zijn gekende stijl voert hij het commando over de groep. De volgende 5km worden gelopen in kilometertijden schommelend rond de 6min00. Onmiddellijk volgen ook de commentaren : "Geen paniek, binnen 500m houdt ons Tientjen het voor bekeken." of "'t Is zijn laatst cartouche, sebiet is zijn kaars uit.". Wij hebben het echter allemaal verkeerd voor, ons Tientjen blijft dapper in de voorste gelederen postvatten en de groep aanvoeren.
De laatste 3km zijn opnieuw sneller gelopen met kilometertijden rond 5min30. Onzen Gurt en onzen Patrick zijn samen met mij positie gaan innemen naast ons Tientjen. Ons Duracelleken en ons Duvelken geven te kennen dat zij aan deze zottigheid niet willen deelnemen en laten hun tempo zakken. Ons Liesbeth en ons Katia blijven meelopen. Er wordt afgesproken vol te houden tot aan hek aan den dreef ter hoogte van de atletiekpiste en vanaf daar dan uit te lopen. Ter hoogte van de beach volleybalvelden geeft ons Tientjen te kennen dat zijn vat af is. Ons Liesbeth komt naar de kop gelopen met de melding "Tot aan het hek?". Opnieuw een tempoversnelling, iedereen klampt aan. Onzen Gurt en onzen Patrick glunderen, zij kunnen opnieuw hun hartje ophalen. Bij het uitkomen van de laatste bocht loopt Liesbeth nog samen met onzen Patrick aan kop, op de voet gevolgd door onzen Gurt, ons Katia en mijzelf. Ik drijf de snelheid op en loop ons Liesbeth aan haar rechterzijde voorbij. Onzen Patrick merkt dit en trekt een laatste keer door, bijna zij aan zij bereiken wij het hek.
Wij wachten iedereen op en vervolledigen de toer van 15,20km in 1u33. Wanneer wij terug aan de chalet komen zijn de Roparunners net gestart met het opzetten van het materiaal voor de 24-uren loop die van vrijdagavond 21u00 tot zaterdagavond 21u00 zal plaatsvinden op de atletiekpiste. Nadat wij iedereen succes hebben gewenst keren wij huiswaarts.
Zaterdag 24/03/2012 neem ik contact op met ons Duracelleken of er onder de Ventousekes was afgesproken om deel te nemen aan de verpleegstersloop. Er was door niemand bevestigd of er door hem of haar zou worden deelgenomen. Als ik zou lopen, zag ons Duracelleken het zitten om ook haar loopplunje aan te trekken. Ik ben dan maar even langs ons Zoignapken gereden. In eerste instantie heeft zij de boot afgehouden, maar zo'n tiental minuten later is zij van gedacht veranderd en heeft ook zij zich klaargemaakt om naar de chalet te gaan. Wij hebben ons ingeschreven voor een loop van 10km. In een rustig tempo (kilometertijden rond de 6min)hebben wij de 10km afgewerkt, na 1u05 hebben wij de finish gehaald.
's Avonds zijn wij met enkele Ventousekes naar het toneel in Hofstade gegaan. Wij hebben ons kostelijk geamuseerd. Nadien zijn wij nog even naar een dorpskroeg gegaan om gezellig bij te praten. Moe, tevreden en voldaan zijn wij huiswaarts teruggekeerd. Door het overschakelen van winteruur naar zomeruur zou het voor de Ventousekes vroeg dag zijn. Wij hadden namelijk afgesproken om tegen 09u00 de training aan te vatten.
Zondagmorgen 25/03/2012 om 09u00 kom ik aan de chalet aan. Ik ben nog niet goed uit mijn auto of onzen Patrick komt aangelopen. Hij blijkt al een half uurtje in het stadspark rond te lopen omdat vrijdag was afgesproken de training om 08u30 te beginnen. Ik bied onzen Patrick onmiddellijk mijn excuses aan omdat ik hem niet heb verwittigd aangaande het gewijzigde startuur van de training.
Even later sluit ons Duracelleken ook aan, zij is niet goed gezind wegens te fris en te vroeg. Onzen Gurt sluit om 09u30 aan bij de groep. Ons Zoignapken besluit om niet met ons mee te lopen, wegens te rap voor haar. De eerste 7km worden aan kilometertijden van om en bij 6min30 gelopen, de volgende 3km worden gelopen aan 6min/km. De laatste kilometertijden schommelen tussen 6min en 5min30. De training van 15,20km wordt afgewerkt in 1u33. Het was opnieuw een aangename training, ik heb er in elk geval van genoten.
De stress van een hele werkweek valt tijdens de training van mijn schouders af, net als sneeuw smelt voor de zon. Komt dit door het lopen? ... Door de trainingspartners? ... Ik weet het niet, een ding weet ik wel zeker : ik vind het geweldig en ... zalig.
Bedankt iedereen ... laat ons zo verder doen!! Hop naar een volgende trainingsweek.
Woensdag (21/03/2012) ben ik er uiteindelijk nog eens in geslaagd om de groepstraining mee te maken. Ons Duracelleken, ons Duvelken, ons Tientjen, ons Liesbeth, onzen Gurt en onzen Patrick waren eveneens van de partij. Omdat zowel ons Duracelleken en ons Duvelken in Deiremonne, als ons Liesbeth in Sluis zondag, 18/03/2012, een wedstrijd gelopen hadden, zouden wij het rustig aanpakken. Vanaf kilometer 2 was het al duidelijk dat de gemaakte afspraak niet zou worden nagekomen, de kilometertijden zijn vanaf dan niet meer boven de 6min uitgekomen.
Halverwege de eerste ronde is ons Tientjen - nog steeds herstellende van een griep - in de voorste gelederen positie komen nemen om het tempo in zijn alom gekende en ook zo gevreesde stijl op te drijven. Ondertussen zijn onze superfans en trainingspartners, onzen Gurt en onzen Patrick, vanuit de achterste gelederen naar voor gekomen. Net voor het beëindigen van de eerste ronde is ons Tientjen van de kop gegaan en heeft ook hij het besluit genomen om op eigen tempo uit te lopen. De conditie is nog niet volledig terug en hij geeft afspraak voor binnen een drietal weken.
Ronde twee wordt ingezet en de kilometertijd is ondertussen tot onder de 5min30 gedaald. Ons Duracelleken en ons Liesbeth zagen het ter hoogte van de sportvelden niet zo goed meer zitten en besloten ons niet verder te volgen en de training in hun eigen tempo uit te lopen. Onzen Gurt vraagt zich luidop af wat je allemaal moet doen om op het blog te komen. Onzen Patrick zegt hierop dat de kop trekken al een goed begin is, alsook het in de buurt blijven van ons Pluchken Teddy misschien ook kan helpen. Ja, Gurtjen misschien worden jouw gebeden toch nog aanhoord.
Samenvattend is deze training van 11,81km uiteindelijk afgewerkt in 1u07.
Vrijdag, 23/03/2012, na een uitermate stresserende werkdag ben ik maar al te blij om om 18u00 de Ventousekes te ontmoeten aan de chalet voor alweer een nieuwe trainingsdag. Ons Duracelleken, ons Duvelken, ons Tientjen, ons Liebeth, ons Katia, onzen Gurt en onzen Patrick zijn er ook. Tijdens de opwarming wordt afgesproken om 3 toeren te lopen in het stadspark, inclusief de voetbalvelden. Het kilometertempo willen wij houden op 6min30. Sommigen onder ons trekken onmiddellijk de wenkbrauwen omhoog ... we zien hen denken "Waar hebben wij dat nog gehoord?".
Bij de start is er onmiddellijk commotie in de groep door een opmerking van ons Katia over de loopbroek van ons Liesbeth. Die leek net op "oude vrouwen handen" (cfr. wanneer men te lang in bad zit en de handen beginnen te rimpelen). De toon was opnieuw gezet, het zou weer een leuke training worden.
De eerste kilometer hebben wij afgelegd in 6min55. Het tempo kon nog een beetje opgedreven worden, maar toch ook niet teveel. Onzen Gurt en onzen Patrick liepen in laatste positie, voor hen was het tempo duidelijk zichtbaar te traag. Onzen Gurt was net een blaasbalg in een smidse, hij liep constant in de nek van ons Duvelken te blazen. Ons Duvelken van zijn kant zag het niet zitten om sneller dan 6min30 te lopen, ons Duracelleken deelde ook de mening van ons Duvelken. Zij was niet van plan zo'n tempoloop te doen als afgelopen woensdag. De volgende 6km houden wij inderdaad een tempo van om en bij de 6min30 aan. Ons Liesbeth, ons Katia, ons Duracelleken en ons Duvelken hebben afwisselend de groep op sleeptouw genomen.
Bij het einde van de tweede ronde is ons Tientjen op de eerste rij komen postvatten. In zijn gekende stijl voert hij het commando over de groep. De volgende 5km worden gelopen in kilometertijden schommelend rond de 6min00. Onmiddellijk volgen ook de commentaren : "Geen paniek, binnen 500m houdt ons Tientjen het voor bekeken." of "'t Is zijn laatst cartouche, sebiet is zijn kaars uit.". Wij hebben het echter allemaal verkeerd voor, ons Tientjen blijft dapper in de voorste gelederen postvatten en de groep aanvoeren.
De laatste 3km zijn opnieuw sneller gelopen met kilometertijden rond 5min30. Onzen Gurt en onzen Patrick zijn samen met mij positie gaan innemen naast ons Tientjen. Ons Duracelleken en ons Duvelken geven te kennen dat zij aan deze zottigheid niet willen deelnemen en laten hun tempo zakken. Ons Liesbeth en ons Katia blijven meelopen. Er wordt afgesproken vol te houden tot aan hek aan den dreef ter hoogte van de atletiekpiste en vanaf daar dan uit te lopen. Ter hoogte van de beach volleybalvelden geeft ons Tientjen te kennen dat zijn vat af is. Ons Liesbeth komt naar de kop gelopen met de melding "Tot aan het hek?". Opnieuw een tempoversnelling, iedereen klampt aan. Onzen Gurt en onzen Patrick glunderen, zij kunnen opnieuw hun hartje ophalen. Bij het uitkomen van de laatste bocht loopt Liesbeth nog samen met onzen Patrick aan kop, op de voet gevolgd door onzen Gurt, ons Katia en mijzelf. Ik drijf de snelheid op en loop ons Liesbeth aan haar rechterzijde voorbij. Onzen Patrick merkt dit en trekt een laatste keer door, bijna zij aan zij bereiken wij het hek.
Wij wachten iedereen op en vervolledigen de toer van 15,20km in 1u33. Wanneer wij terug aan de chalet komen zijn de Roparunners net gestart met het opzetten van het materiaal voor de 24-uren loop die van vrijdagavond 21u00 tot zaterdagavond 21u00 zal plaatsvinden op de atletiekpiste. Nadat wij iedereen succes hebben gewenst keren wij huiswaarts.
Zaterdag 24/03/2012 neem ik contact op met ons Duracelleken of er onder de Ventousekes was afgesproken om deel te nemen aan de verpleegstersloop. Er was door niemand bevestigd of er door hem of haar zou worden deelgenomen. Als ik zou lopen, zag ons Duracelleken het zitten om ook haar loopplunje aan te trekken. Ik ben dan maar even langs ons Zoignapken gereden. In eerste instantie heeft zij de boot afgehouden, maar zo'n tiental minuten later is zij van gedacht veranderd en heeft ook zij zich klaargemaakt om naar de chalet te gaan. Wij hebben ons ingeschreven voor een loop van 10km. In een rustig tempo (kilometertijden rond de 6min)hebben wij de 10km afgewerkt, na 1u05 hebben wij de finish gehaald.
's Avonds zijn wij met enkele Ventousekes naar het toneel in Hofstade gegaan. Wij hebben ons kostelijk geamuseerd. Nadien zijn wij nog even naar een dorpskroeg gegaan om gezellig bij te praten. Moe, tevreden en voldaan zijn wij huiswaarts teruggekeerd. Door het overschakelen van winteruur naar zomeruur zou het voor de Ventousekes vroeg dag zijn. Wij hadden namelijk afgesproken om tegen 09u00 de training aan te vatten.
Zondagmorgen 25/03/2012 om 09u00 kom ik aan de chalet aan. Ik ben nog niet goed uit mijn auto of onzen Patrick komt aangelopen. Hij blijkt al een half uurtje in het stadspark rond te lopen omdat vrijdag was afgesproken de training om 08u30 te beginnen. Ik bied onzen Patrick onmiddellijk mijn excuses aan omdat ik hem niet heb verwittigd aangaande het gewijzigde startuur van de training.
Even later sluit ons Duracelleken ook aan, zij is niet goed gezind wegens te fris en te vroeg. Onzen Gurt sluit om 09u30 aan bij de groep. Ons Zoignapken besluit om niet met ons mee te lopen, wegens te rap voor haar. De eerste 7km worden aan kilometertijden van om en bij 6min30 gelopen, de volgende 3km worden gelopen aan 6min/km. De laatste kilometertijden schommelen tussen 6min en 5min30. De training van 15,20km wordt afgewerkt in 1u33. Het was opnieuw een aangename training, ik heb er in elk geval van genoten.
De stress van een hele werkweek valt tijdens de training van mijn schouders af, net als sneeuw smelt voor de zon. Komt dit door het lopen? ... Door de trainingspartners? ... Ik weet het niet, een ding weet ik wel zeker : ik vind het geweldig en ... zalig.
Bedankt iedereen ... laat ons zo verder doen!! Hop naar een volgende trainingsweek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten